Charel (76) overleefde als baby in schoendoos: nu komt bisschop naar zijn levenswerk kijken

De bisschop kwam de jaarlijkse openluchttentoonstelling in Itegem (Heist-op-den-Berg) officieel openen en keek zijn ogen uit. “Dit is heel knap, het ademt de ziel van Kerstmis uit”, zei Johan Bonny. De bisschop nam uitgebreid de tijd om samen met Charel langs de kerststallen te wandelen. “Je herkent echt de typische stalletjes uit de Kempen, al zijn er ook veel speciale exemplaren. Je voelt overal de warmte van Kerstmis. Nergens is er geweld, alleen maar familiale geborgenheid en vrede. Het moment waarop het kind geboren wordt, dan is de wereld veranderd voor de christenen. En dat kan je hier in zestigvoud beleven”, zei de bisschop.

Verbondenheid

“Ik ben onder de indruk van de manier waarop Charel alles bouwt. Hij gebruikt veel afgedankte materialen zoals kroonkurken, fruitpitten, dak­pannen gemaakt uit houtblokken, zelfs onderdelen van blikjes. De Afrikaanse kerststal vond ik erg knap, net als die over de Eerste Wereldoorlog. Je ziet daar de loopgraven en de miserie van de soldaat, die toch Kerstmis probeert te vieren. Dat is ontroerend. Al gaat dit duidelijk om meer dan kerststallen. Charel brengt de mensen samen met zijn werk, hij brengt verbondenheid. Het is mooi dat hij op zijn leeftijd heel het jaar aan iets kan werken waar de hele buurt plezier van heeft. Zijn passie beperkt zich niet tot een achterkamertje”, aldus Bonny.

De buren van Charel zijn het daar helemaal mee eens. “Ik kom hier zo’n tien keer per jaar iets drinken in de glühweinstube van Charel en zijn vrouw Rachel. Ik ben slecht ter been, maar het is hier altijd heel gezellig. We zijn hier allemaal fier op wat Charel al die jaren presteert. Bij mij in de tuin staat al vanaf het eerste jaar een mooie kerststal. En na 25 jaar ben ik het nog altijd niet beu. Ik hoop dat hij het nog lang volhoudt”, zegt Rosa Vekemans (87).

Over het bezoek van de bisschop is Rosa ook zeer te spreken. “Een heel galante man. Enig dat hij de tijd neemt om naar hier te komen. Ik heb hem een hand gegeven, daar krijg je niet dikwijls de kans toe”, glundert ze.

Charel bedankte de bisschop uitgebreid. “Dit is een mooi moment voor mij. Ik ben vereerd dat u zich de moeite getroost om ons te bezoeken”, klonk het. Johan Bonny benadrukte dat hij onder de indruk is van het werk van Karel én van zijn vrouw Rachel, die achter de schermen met hart en ziel helpt. “De mensen komen al 25 jaar bij Karel en Rachel. Ik weet niet hoeveel jaar daar nog moeten bijkomen vooraleer we kunnen zeggen dat we bij Jozef en Maria op bezoek komen, want daar lijkt het wel een beetje op”, lachte hij terwijl hij de lichtjes van de kerstster aanstak.

Mirakel

Het heuglijke bezoek deed Charel terugdenken aan het begin van zijn leven. Dat begon niet op de meest ideale manier. “Ik ben te vroeg geboren en woog amper 1.250 gram. Het was een klein mirakel dat ik het overleefd heb, want in 1941 was je in zo’n geval bijna zeker ten dode opgeschreven. Ik werd als prematuurtje in een schoenendoos gelegd naast de Leuvense stoof in ons huis in Wiekevorst. Het moet zijn dat ze hierboven toch gewild hebben dat ik het zou halen. Als kleuter mocht ik elk jaar tijdens de middernachtmis kindje Jezus naar voren brengen en aan de pastoor geven, zodat die het in de kribbe kon leggen. Die muziek en lichtjes hebben me toen al betoverd. Ik ben heel mijn leven gek geweest op Kerstmis. Verslaafd, zou ik het zelfs durven noemen. Met die kerststallen probeer ik iets terug te doen.”

Alles voor vrede

Toch houdt Charel niet van de glitter en glamour die nu soms met Kerstmis gepaard gaat. “Bij mij gaat het echt over vrede. Als er weer een bus stopt om te komen kijken, dan neem ik altijd even het woord. Ik zeg dan dat we niet veel kunnen doen aan de internationale oorlogen, maar moeten beginnen bij ons eigen ‘ik’ en rond ons vrede moeten brengen. En niet enkel rond Kerstmis, maar het hele jaar door.”

“Ik heb mijn eerste kerststal gemaakt toen ik tien jaar oud was. Uit het zitje van een oude stoel, enkele berkentakken en wat stro ontstond langzaam maar zeker een kopie van een stalletje dat ik in een uitstalraam had gezien. Voor elk takje, balkje en paaltje liep ik naar het winkeltje en nam ik nauwkeurig het beeld en de maten op. Ik had toen niet verwacht dat dat zou uitgroeien tot mijn levenswerk. Ik heb er ontelbare gemaakt. Veel nieuwe maak ik er nu niet meer, want het is al werk genoeg om ze allemaal op te stellen en alles voor te bereiden.”

Met de zegen van de bisschop moet het voor Charel wel lukken om nog jaren vol moed aan de kerstsfeer in Itegem te werken. “Zolang ik kan, zeker wel. Dit is mijn levenswerk. Gelukkig krijg ik de hulp van een tiental helpers om alles op te stellen en af te breken. Alleen zou ik het niet meer kunnen. We hebben hier goeie buren. Dat besef ik elk jaar weer opnieuw.”

INFO

De miniatuurkerststallen in de Leliestraat en Rozenstraat staan er nog tot 6 januari. Verpozen kan in de glühweinstube van Karel en Rachel.