Waarom Greta Thunberg is wie ze is

© belga

Na de doortocht van Greta Thunberg in Brussel stonden sociale media bol van warme steunbetuigingen aan de Zweedse activiste. Maar het regende ook zure opmerkingen. Opvallend: vooral haar autismespectrumstoornis werd haar aangewreven.

Alexander Delport

Klimaatactiviste Greta Thunberg sprak zich gisteren in de Europese Commissie nogmaals scherp uit over de klimaatzaak. Achter haar volgden 7.500 gelijkgestemden in de klimaatmars, voor haar probeerde pers uit binnen- en buitenland haar op beeld vast te leggen. Toch bleek niet iedereen even opgezet met haar aanwezigheid. Onze krant had de handen vol om de spottende reacties te verwijderen op Facebook. Vooral het schijnbaar stoïcijnse gedrag van de Zweedse bleef niet onbesproken.

Daar is een verklaring voor en Thunberg steekt die niet onder stoelen of banken. In enkele interviews heeft ze al openlijk gesproken over haar autismespectrumstoornis.

Een beetje andersIn de populair Zweeds-Noorse talkshow Skavlan vertelde ze vorige maand hoe haar karakter een troef is geweest bij haar strijd voor het klimaat. ‘Het maakt dat ik een beetje anders functioneer. Ik denk dat als ik dit niet had, ik de situatie niet met de nodige afstand zou kunnen bekijken.’

Herbert Roeyers, hoogleraar klinische en gezondheidspsychologie (UGent) kan dit alleen maar bevestigen. ‘Mensen zijn geneigd alleen de beperkingen te zien. Terwijl mensen met een autismespectrumstoornis evenzeer over specifieke kwaliteiten en talenten beschikken. Ze verwerken info op een andere manier dan wij, daarbij gaan ze vaak heel analytisch te werk.’Sociale spelOok haar volharding waarmee ze de klimaatzaak verdedigt, schrijft Thunberg toe aan het feit dat ze anders is dan haar leeftijdsgenoten. 'Als ik geen asperger had en niet zo raar was, zou ik ook in het sociale spel vastzitten waar iedereen zo smoorverliefd op is.'

Dat laatste herkent Roeyers. ‘Sociale situaties kunnen verwarrend zijn. Vandaar dat mensen met een autismespectrumstoornis daar soms minder interesse voor tonen. Het voordeel is dat ze zich niet verplicht voelen om sociaal te zijn. Ze hebben bijvoorbeeld niet de behoefte om elke week op café te gaan met tien vrienden, maar kunnen net rust vinden in een onderwerp waarin ze zich kunnen verdiepen.’