Met de fiets van Ludo Coeckstadion naar Compostela voor Move To Sport: “De laatste vier dagen zullen ook MS-patiënten meerijden”
Uitgewuifd door een hoop supporters van Berchem Sport, vertrokken woensdagmiddag voormalig eersteklassevoetballer Guy Bleyen (62) en compagnon Alain Geniets (65) met de fiets naar Compostela. Dat doen ze voor Move To Sport, een organisatie die zich inzet voor MS-patiënten. Op het einde van de reis sluiten ook enkele patiënten aan.
Ze hadden een uitstekende dag uitgekozen om verzamelen te blazen aan het stadion van Berchem Sport. Guy Bleyen, die nog deel uitmaakte van de laatste eersteklasseploeg van Het Rooi, vertrok samen met fietskameraad en schoonbroer Alain Geniets om klokslag 13 uur aan de gerestaureerde inkompoort van de club, waar het vol vlaggen van de Berchemse spionkop hing.
“Er wachten ons zo’n 2.500 kilometers en 27.000 hoogtemeters tot Compostela”, vertellen Guy en Alain. “De bedoeling is over 25 dagen aan te komen. Het leuke is, dat we de laatste vier dagen gezelschap krijgen van enkele MS-patiënten, die met de fiets zullen aansluiten. We laten ons sponsoren door sympathisanten en enkele bedrijven. Voorlopig staat de teller op 15.000 euro.”
Op naar Compostela. — © Sarah Van den Elsken
En dat geld gaat naar Move To Sport, een organisatie van kinesitherapeut Paul van Asch, die samen met Guy Bleyen in de kampioenenploeg van Berchem Sport speelde. Het is ook niet de eerste keer dat Guy zich inzet voor Move To Sport. “Ik beklom al twee keer de hoogste berg van Oostenrijk”, vertelt hij. “Ook toen liet ik me sponsoren. Ik prijs me gelukkig dat ik iedere dag gezond mag opstaan. Daarom zet ik me graag in voor zij die het moeilijker hebben.”
“Ik prijs me gelukkig dat ik iedere dag gezond mag opstaan. Daarom zet ik me graag in voor zij die het moeilijker hebben”
Guy Bleyen
Fietst naar Compostela
Guy Bleyen en Alain Geniets (midden) samen met enkele MS-patiënten, die de laatste vier dagen mee zullen fietsen. Peggy De Mesmaeker staat uiterst links. — © Sarah Van den Elsken
Wanneer Guy en Alain al zo’n twintig dagen op de fiets zitten, vliegen ook enkele MS-patiënten naar Spanje, waar ze zullen aanpikken en meerijden tot aan het bedevaartsoord. Een van hen is de 47-jarige Peggy De Mesmaeker. “De laatste 260 kilometer fietsen we mee”, vertelt ze enthousiast. “Dat zal verdeeld zijn over een viertal ritten. Als MS-patiënt is het vooral een uitdaging zo’n lange tijd te zitten en in dezelfde positie te blijven. Drie onder ons zullen de tocht met een elektrische fiets maken. Je denkt misschien: ‘dat gaat vanzelf’, maar voor iemand met MS is dat geen evidentie. Als Guy en Alain die lange afstand voor ons fietsen, dan moeten wij ook ons best doen en die laatste paar dagen op onze tanden bijten. We gaan knallen, op karakter.”
Mont Ventoux
“We hebben er goesting in, hoor”, gaat Peggy verder. “Alles is geregeld via de praktijk van Paul van Asch, waar wij als MS-patiënt therapie volgen. Veel luxe verwachten we niet. Het wordt afzien, maar dat hoort erbij. Het is de eerste keer dat ik zo’n tocht onderneem. Mijn fietscollega’s hebben al wel de Mont Ventoux beklommen.”
Of ze al veel getraind heeft? “Ik laat het min of meer op me afkomen”, vertelt Peggy. “We zijn met ons groepje al wel wat toertjes gaan fietsen. En ook samen met mijn echtgenoot en de vriendinnen ben ik al tot in Brussel, Lier,... gereden. Dat waren telkens toch tochtjes van zo’n 60 kilometer. In tegenstelling tot de route in Spanje, wel allemaal vlak... De uitdaging zal in de hoogtemeters zitten.”
Paul van Asch van Move To Sport spreekt de fietsers toe. — © Sarah Van den Elsken
Waar Peggy toch een klein beetje ‘bang’ voor is: de afdalingen. “Door mijn ziekte heb ik moeite met mijn zicht”, vertelt ze. “Zoals bij veel MS-patiënten begint alles met de aftakeling van je zicht. Ik heb moeite met dieptezicht, bijvoorbeeld.”
“Komen we een dagje later aan, dan is dat maar zo. De veiligheid staat op de eerste plaats. We gaan voor elkaar zorgen, als echte pelgrims”
Alain Geniets
Fietst naar Compostela
Het spreekt voor zich dat Guy en Alain hun fietsmakkers goed zullen begeleiden en ondersteunen. “Ze zullen een duizendtal hoogtemeters maken”, vertelt Alain. “En da’s best pittig. Maar we gaan geen zotte toeren doen of risico’s nemen. Komen we een dagje later aan, dan is dat maar zo. De veiligheid staat op de eerste plaats. We gaan voor elkaar zorgen, als echte pelgrims.”
