“Het was een heel domme val”, legt Franck uit. “Het gebeurde na een afdaling en ik probeerde te stoppen. Ik reed niet meer snel, stond bijna stil, maar ik glipte een beetje weg door het gras dat nat lag en ben dan domweg gevallen aan amper vijf kilometer per uur, sneller was het niet. Ik raakte niet uit mijn klikpedaal en maak een ongelukkige val op mijn zijkant en voelde meteen dat mijn voet niet in orde was.”

Franck kwam niet meer aan de start en ging meteen naar de spoeddienst van het AZ Sint Lucas in Gent, vlakbij haar woonplaats in Lochristi. Daar kreeg ze slecht nieuws te horen. “Uit onderzoek blijkt dat er sprake is van een breuk in mijn linkerkuit. Net boven de enkel is mijn kuitbeen volledig door. Opereren is niet nodig, maar ik moet al minstens zes weken een gipsverband dragen. Maandag ga ik opnieuw op controle en zal een specialist zich uitspreken over de CT-scan die ook genomen werd, omdat je dan meer details kan zien van de breuk zelf, maar nu al was duidelijk op de röntgenfoto’s dat er sprake is van een breuk.”

De kans dat ze in 2017 nog een wedstrijd rijft lijkt klein. “Voor Kerstmis lijkt me helemaal niet haalbaar. Daarna hangt het af van de revalidatie. Of ik in januari en februari nog kan crossen, weet ik niet. Het is te vroeg om daar uitspraken over te doen. Ik wil me niet te veel doelen stellen meer dit seizoen en deze breuk goed laten genezen. Dit is heel frusterend, want na een moeilijke start van het seizoen reed ik vorige week in Kruibeke echt een goed resultaat met die zesde plaats en voelde ik dat het de goede kant uit ging. Nu lig ik weer in de lappenmand en dat doet me pijn. Vorig jaar stond ik in december een maand aan de kant na een aanrijding toen ik naar school reed en in de zomer liep ik een sleutelbeenbreuk op. Het volgt elkaar helaas allemaal snel op.” .

c