’t Hof van Commerce in de Cactus Club: groter dan Jezus, vetter dan Elvis

Zeg ne kjir oe loat’est? In Brugge wist je wel hoe laat het was. De hoogste tijd om twintig kaarsen met orkaankracht uit te blazen, bijvoorbeeld. Twee decennia nadat de genaamde Dommestik en Levrancier u in het Algemeen Onbeschaafd Izzegems om het uur vroegen, heeft het hiphop-trio een doorstart gemaakt met de satirische en absurdistische documentaire Wien is ’t Hof Van Commerce?, twee nieuwe singles en een zo goed als volledig uitverkochte tournee door Vlaanderen. 

In een afgeladen Cactus Club beet ’t Hof de spits af van die tour, met een concert dat de ene na de andere culthit leek te verstouwen. “Iederjin van uoverôlst è zot va mie,” hoorde je hen vol bravoure in de zaal spuwen. Dat werd alleszins niet tegengesproken door het deinende en scanderende schorremorrie op de parterre. Een zootje ongeregeld, dat naarmate de avond vorderde steeds meer op de woelige spionkop van een Britse voetbalclub ging lijken. Serge Buyse en Flip Kowlier dribbelden samen met hun Limburgse trawant Kristof ‘DJ 4T4’ Michiels doorheen de voorbije twintig jaar, en scoorde halfweg de set de heerlijkste hattrick van de avond. 

Bronstig borstkloppen

Die begon met de oerhit van het trio - ‘Dommestik en Levrancier’ - dat een spontaan koor van duizend man op de been bracht. Daarop volgde ‘Wupperbol’, waarin 4T4 nostalgische vintagebeats lijmde aan Skrillex-drilboren. En met ‘Baes’ kreeg je de indruk dat het drietal een West-Vlaamse variant had bedacht op het übergeestige 'Like a Boss' van The Lonely Island. De Hof-houding van de drie was er namelijk ook één waarbij bronstig borstkloppen naadloos overging in zelfspot.  

“Grodder dan Jezus / Ik ben nen baes / Ik ben ne heerser / Ik ben nen baes / Vetter dan Elvis / Ik ben nen baes,” klonk het potsierlijk snoeverig in die song.  Maar zowaar: in Brugge deed de heropstanding van 't Hof de verrijzenis van Christus even op een faits divers lijken, terwijl hun vette beats meedogenloos door de zaal knalden. 

In het huidige tijdsgewricht zou ’t Hof met hun lolbroeken-hiphop even makkelijk als onterecht afgedaan kunnen worden als een anachronisme, tussen alle kwaaie of gevoelige rappers die je vandaag een geweten proberen te schoppen. Maar deze geinponems van weleer blijken anno 2018 nog stééds hilarisch. De grap heeft geen baard gekregen, en de songs doen evenmin schimm(el)ige haargroei vermoeden.

Boys op rust? 

Overigens: op hun gouden verleden alleen hoefde de groep heus niet te teren in Brugge. De nieuwe singles brachten het vertrouwde recept van eigenlof (‘Bam!’) en lachen met uw moeder (‘Truckchauffeur’). Tussendoor dolden Kowlier en Buzze met het publiek, terwijl 4T4 zich oprecht de pleuris leek te amuseren achter de decks. De dwarsfluit van Jeremy Steig uit 'Howlin for Judy' - bekend uit 'Sure Shot' van Beastie Boys - liet hij geestig passeren in 'Zonder Niet', alsof hij daarmee wilde benadrukken dat 't Hof zich in Brugge perfect thuisvoelt tussen de Brooklynse boys op rust. Minder bedaard toonde deze West-Vlaamse en Limburgse samenzwering zich evenwel: de twee frontmannen van 't Hof waren onvermoeibaar. "Het zweet staat al in mijn broek," grinnikte Kowlier dan ook na 'Dikkenekke', en ook u voelde op dat ogenblik vast al het zout parelen op onbetamelijke plekken. Broeierig feestje, daar in Brugge. 

Wat een verschil met elf jaar geleden, toen we 't Hof zagen net voor ze een stop van onbepaalde duur zouden inlassen. De winterslaap die de groep na Leffingeleuren begon, leek tijdens die show al volop aan de gang. DJ 4T4 stond enthousiast achter zijn pick-ups, maar de twee rappers schoten, net als het publiek, pas echt wakker tijdens de hymne 'Kom mor ip'. Dat was nu wel anders. Al zorgde die laatste song in de Cactus Club alwéér voor het onbetwiste hoogtepunt. Want wàt een grandioze harmonie vormde u toch met Kowlier en Buzze! Kippenvel liep onwillekeurig over onze armen. Kippenvel! Bij 't Hof van Commerce, godbetert! 

Zelden zo vrolijk het hof gemaakt als vrijdag.  Niemand grodder!