Sorry schatje, die Lego is van papa

© Frodo De Decker

“Papa? Gaan we een ­gewoon zandkasteel ­bouwen?” Na vijf mislukte pogingen heeft mijn dochter het wel gehad met die replica van het Gravensteen. Een simpele berg is ook al goed. Maar zelf wil ik stiekem nog eens proberen. Het is zo ­plezant jong, dat spelen. Dat gevoel had ik ­eigenlijk een heel jaar lang: niet alleen mijn kinderen vonden al die avonturen de max, ikzelf ook. Geocachen, verstoppertje-loere spelen, rollen van de duinen,… Het ontspant veel meer dan een uurtje joggen. Hoe komt dat eigenlijk? Waarom keren we zo graag terug naar onze kindertijd?

Bert Heyvaert
Aangeboden door onze partners

Meer lifestyle

Aangeboden door onze partners

Meer over de avonturier

Hoofdpunten

Keuze van de redactie