Direct naar artikelinhoud
NieuwsTurnen

Niemand weet hoe goed Derwael al turnt op ‘haar’ brug

Nina Derwael tijdens de wereldbeker van Caïro in februari. Op de balk heeft ze zich al bewezen na haar blessure.Beeld AFP

Op de balk verzekerde Nina Derwael zich van Parijs 2024, maar hoe sterk is ze al op de brug? Het EK begin mei kan haar wijzer maken. Vandaag geeft de gymnaste een update over haar plannen.

Om elf uur deze ochtend maakt de Gymfed de namen van de vijf turnsters (en reserve) bekend die begin mei deelnemen aan het EK in Rimini. Boegbeeld Nina Derwael hoort daar zeker bij. Ze kan best nog wat competitieritme gebruiken in aanloop naar de Spelen.

Het oorspronkelijke plan van Derwael na haar schouderoperatie in september was om zich klaar te stomen voor dit EK, in de hoop dat ze in Rimini haar olympisch ticket zou afdwingen. Maar in die missie slaagde ze al in februari en maart via het wereldbekercircuit. Haar schouder kon toen nog niet de belasting aan van een oefening op haar favoriete brug. Haar deelname aan de balk bleek een slimme zet.

Op de balk heeft Derwael zich dus al bewezen na haar blessure. Het EK in mei kan haar een antwoord bieden op de vraag hoe competitiewaardig ze al op de brug is. Derwael geeft vandaag op het persmoment een update. De brugtrainingen heeft ze de laatste weken met grote omzichtigheid opgevoerd. De buitenwereld heeft geen idee welke moeilijkheidsgraad ze al aankan. Enkele dagen geleden postte Derwael wel een filmpje waar ze op de brug slingert; het ademt optimisme uit. Natuurlijk wil Derwael in Parijs 2024 graag haar bruggoud in optima forma verdedigen.

Brassart in Doha

Behalve naar Derwael is het op het EK uitkijken naar de andere Belgische turnsters. Er staat een allerlaatste olympisch ticket op het spel, voor zij die allround de beste score haalt van de nog niet geplaatste gymnastes.

Maellyse Brassart klampt zich dit weekend vast aan een kans op de brug in de wereldbeker van Doha. Zij houdt het EK als alternatief achter de hand. Erika Pinxten was in het wereldbekercircuit sterk op de balk begonnen, maar moest na Leipzig afhaken met een rugblessure. Intussen is ze voldoende fit om op het EK allround haar kans te gaan.

Maellyse Brassart.Beeld AFP

Ook Jade Vansteenkiste staat te trappelen van ongeduld om nog eens in een groot kampioenschap uit te komen. Op het WK in Stuttgart in 2019 blonk ze uit op de sprong. Ze kreeg dan af te rekenen met blessurepech. Ze miste door een voetprobleem de Spelen van Tokio in 2021. Daarna speelden de pols en de elleboog op, met liefst zes operaties. Een EK-selectie zou haar doorzettingsvermogen belonen.

Voor de laatste plek komen talloze namen in aanmerking. Misschien volgt zelfs een verrassing met Mika Webster-Longin, die een dubbele nationaliteit heeft. Ze leeft en woont al jaren in Californië in de VS, maar heeft een Belgische vader en turnde als kind nog voor Blauwput Omnisport in Leuven. In Amerika boekte ze de laatste tijd mooie resultaten. Ze kreeg een uitnodiging voor een nationaal trainingskamp en maakt komend jaar de overstap naar het universiteitsteam UCLA.

Via haar vader raakte ze in beeld voor het Belgische nationale team. Ze turnde in de twee voorbije interne EK-tests in de Topsporthal van Gent. Webster-Longin geldt als een hardwerkende gymnaste met een hoge artistieke uitstraling. Ex-topgymnaste Aagje Vanwalleghem heeft haar als kind getraind in Mortsel. “Mika is een vrolijk, frivool, getalenteerd pluimpje”, zegt ze. “Ze wist toen al een beetje eigenzinnig wat ze wou en niet wou, dat is een goede eigenschap als topsporter.”