Live wielrennen

19/05Einde

Giro d'Italia

Etappe 14: San Vito al Tagliamento - Monte Zoncolan

Renner Ploeg Tijd
1 Chris Froome Team Sky 5:25:31
2 Simon Yates Mitchelton - Scott +6
3 Domenico Pozzovivo Bahrain - Merida +23
+ Toon de volledige uitslag
San Vito al Tagliamento
Monte Zoncolan
186 km
Start wedstrijd 12:00 Gem. snelheid 34.284

De wedergeboorte van Chris Froome op de Zoncolan, Yates alweer iets steviger in het roze

De wedergeboorte van Chris Froome op de Zoncolan, Yates alweer iets steviger in het roze

Chris Froome heeft de etappe met finish bovenop de magische Monte Zoncolan gewonnen. Na tien kilometer klimmen aan twaalf procent gemiddeld haalde de Brit het na een verbluffende solo voor roze trui Simon Yates. In het algemeen klassement bouwt Yates zijn voorsprong op Dumoulin uit tot meer dan een minuut.

Twee dolle dagen in de Dolomieten, daar stonden de renners voor toen ze vanochtend in San Vito al Tagliamento naar de start afzakten voor een etappe van 186 kilometer met finish op de top van de Monte Zoncolan. Op het menu: drie hellingen van derde categorie, een col van tweede categorie en de Monte Zoncolan, met voorsprong de meest beruchte beklimming van deze Giro en volgens zij die het kunnen weten samen met de Spaanse Angliru het zwaarste wat er op Europese wegen is terug te vinden: tien kilometer zwoegen aan twaalf procent gemiddeld, zwaarder vind je niet in Europa.

Tom Dumoulin vreesde grote tijdsverschillen, roze trui Simon Yates ging er op voorhand vanuit dat de verschillen eerder klein zouden zijn. Eén ding stond sowieso op voorhand vast: wie op de Zoncolan een inzinking kent, mag de boeken definitief sluiten. En verstoppertje spelen, dat zou vandaag evenmin kunnen. Op de top van de Zoncolan zou duidelijk worden wie wel en wie niet in aanmerking komt voor de eindzege in deze Giro.

Team Sky

Zeven moedige renners kozen al vroeg in de wedstrijd voor het offensief in de hoop dat de klassementsrenners voor een rustige start zouden kiezen zodat zij op de Zoncolan voor de bloemen zouden kunnen strijden. Onder hen Mads Pedersen, het nummer twee van de Ronde van Vlaanderen. Maar de Vlaamse Ardennen zijn de Dolomieten niet: Pedersen moest vooraan de rol lossen op de Passe Duron. Niet dat het veel uitmaakte: het zevental kreeg een maximale voorsprong van zes minuten en besefte al snel dat de dagzege niet tot de mogelijkheden behoorde. Aan de voet van de Zoncolan

In het peloton roerden de favorieten zich. Chris Froome gaf zijn ploegmaats van Team Sky de opdracht het tempo op te schroeven wat tot heel wat breukjes in het peloton veroorzaakte. Paniek in de tent maar niet voor lang. Team Sky verdween van het voorplan, de rust keerde weer in het peloton. Op de Passe Duron kwam Team Sunweb even aan het commando met onder meer Louis Vervaeke in een prominente rol.

Toch was het wachten voor het echte vuurwerk wachten tot de voet van de Monte Zoncolan. Mitchelton-Scott nam het heft resoluut in handen met als doel Simon Yates in een zo goed mogelijke positie aan de voet van de ellendige beklimming af te zetten.

Igor Anton, zeven jaar geleden nog winnaar op de Zoncolan, was de eerste om te demarreren in het peloton dat enkel nog Conti en Barbin uit de vroege vlucht voor zich moest dulden. Conti reed al snel weg van Barbin, Igor Anton reed op zijn beurt tot bij Conti. De grote jongens - met voorop Yates en Dumoulin - hielden zich voorlopig nog gedeisd.

Froome versnelt

Michael Woods was de eerste van de ‘favorieten’ die zich roerde, aan de staart van de uitgdunde kopgroep lieten Aru en Dumoulin geen al te beste indruk. De Nederlander koos duidelijk voor zijn eigen tempo, roze trui Simon Yates zette zich in het wiel van Chris Froome die een behoorlijke indruk maakte. De Brit kreeg de hulp van een beresterke Wout Poels die de kloof met Woods dichtte. Terwijl achteraan grote namen als Aru en Carapaz overboord gingen, schoof Dumoulin beetje bij beetje op.

Op vier kilometer van de finish achtte uitgerekend Chris Froome zijn moment gekomen. De Brit versnelde en niemand bleek in staat om de viervoudige Tourwinnaar te volgen. Dumoulin moest een klein gaatje laten met Yates maar bleef kiezen voor een eigen tempo, op een tiental meter van Yates. Op drie kilometer van de finish achtte ook Simon Yates zijn moment gekomen. Niemand bleek in staat de versnelling van de roze trui te volgen, het laatste gaatje op Froome kreeg hij echter niet gedicht. Belangrijker voor Yates was de kloof met Tom Dumoulin die langzaam maar zeker opliep tot een halve minuut. Onder vod van de laatste kilometer leek Yates dan toch aan te sluiten. Maar Froome kraakte niet en haalde het met luttele meters voorsprong op zijn jongere landgenoot. Wat een zege!

Corrigeer