Courtois: "Beste keeper van het WK? Dat boeit me niet echt"

"Er bestaat niet zoiets als de ideale leeftijd." Thibaut Courtois is van de generatie '92 - hij werd begin vorige maand 26. Dan klinkt het in het voetbalmilieu automatisch dat je beste jaren eraan komen. Jean-Marie Pfaff was 26 toen hij in het Stadio Olimpico in Rome stond te huilen. Ontroostbaar na een late tegengoal. Eén waardoor de Rode Duivels de finale van het EK 1980 verloren van West-Duitsland (2-1) - Jean-Marie wordt nog emotioneel als hij eraan terugdenkt.

Hoe zou Courtois op zo'n moment reageren? 't Lijkt ons sterk als er in zijn ooghoek ook maar één traan zou ontsnappen - de koelheid zelve. Aan zijn derde grote toernooi begint hij straks, Courtois. Gepokt en gemazeld. Landstitels en bekers in Engeland, Spanje en België verdringen zich op zijn curriculum vitae, naast een pak individuele prijzen. "Vier jaar geleden voelde ik me ook klaar voor een WK, maar nu leef ik er rustiger naartoe. Omdat ik weet welke ervaringen ik straks kan verwachten en met welke intensiteit die wedstrijden zullen gespeeld worden."

Het is die ervaring die straks doorslaggevend kan zijn, want aan de kwaliteiten van Courtois twijfelt niemand ter wereld. Oké, sporadisch valt er eens een kritische noot, zoals na die twee vervelende tegendoelpunten van Messi, telkens door zijn benen. Maar ze wegen niet op tegen de vele goeie saves van Courtois. Reddingen waarmee hij straks in Rusland kan uitgeroepen worden tot de beste doelman van het toernooi. Zijn voornaamste concurrenten luisteren naar de namen De Gea (Spanje), Neuer (Duitsland) en Alisson (Brazilië).

"Ach, het boeit me niet echt om straks tot beste keeper te worden verkozen. Da's niet het belangrijkste. Zolang we maar ver geraken als ploeg. Als ik daarvoor níet hoef uit te blinken, zal dat betekenen dat we heel goed aan het spelen zijn", glimlacht hij.

"Nu, hoe verder je geraakt, hoe meer kans je natuurlijk hebt om die prijs te winnen. Want je kan vier of vijf geweldige wedstrijden keepen, als je eruit ligt in de kwartfinales, word je normaal geen doelman van het toernooi."

"Spelen als België"

Het is niet gezegd. Michel Preud'homme was 35 - geboren op het einde van de jaren 50 - toen hij in Amerika de wereld inpalmde met zijn reflexen en de mooiste individuele erkenning uit zijn rijkgevulde carrière kreeg. "Veel mensen denken dat het niveau van een doelman na zijn 33ste zakt, maar dat is niet altijd het geval. Kijk naar Buffon. Hij is intussen 40 en nog steeds scherp en snel", merkt Courtois, die na Rusland gerust nog minstens twee WK's en twee EK's kan spelen. "Hopelijk ben ik over vier jaar nóg beter."

Welke Belg hoopt dat niet? Maar in Qatar (2022) zullen jongens als Kompany, Vermaelen en Vertonghen er wellicht niet meer bij lopen. Vandaar: in Rusland ligt de kans voor Courtois en co. "Pas na het WK ga ik je kunnen zeggen of België staat waar ik hoopte dat we zouden staan. (mijmert) Brazilië was het eerste toernooi voor deze talentvolle groep. We hoopten toen zo ver mogelijk te geraken. Het werd de kwartfinale, waar we eruit gingen tegen een ervaren ploeg (Argentinië, red.). Twee jaar terug hoopten we allemaal om het verder te schoppen... En nu... Nu voel ik dat we bij de beste landen van de wereld horen. We kunnen iedereen kloppen."

Op voorwaarde dan toch dat iedereen straks zijn beste niveau haalt en het tactisch perfect zit, benadrukt Courtois. "We moeten spelen als België en niet zoals iedereen het bij zijn club het gewoon is. Daarvoor zijn deze drie weken zo belangrijk. Om een ploeg te creëren die samen druk zet en we niet langer elf jongens zijn die elk verschillend denken. (denkt) We maken in elk geval vooruitgang. Vorige week is er heel tactisch getraind en na Portugal was er nog een videoanalyse om te laten zien waar we kunnen verbeteren. Vroeger deden we zulke zaken niet..."