Hoeveel realistischer moet het eigenlijk nog worden?
Barbara Debusschere is journalist.
Niet onverwacht scoort België slecht in de nieuwe rangschikking van EU-lidstaten over klimaatbeleid. Alle buurlanden doen beter omdat de CO2-uitstoot hier de laatste vier jaar stijgt in plaats van daalt en het beleid versnipperd en weifelend is.
‘Alarmistische propaganda’ van ngo’s is die conclusie niet. Alle lidstaten zijn gescreend op één objectiveerbaar punt: zijn ze hun beloftes in het Klimaatakkoord van Parijs aan het halen?
Blijkt dat de meeste EU-landen naast doel schieten. Nochtans is er over geen enkel hedendaags probleem zo veel wetenschappelijk bewijs als van de schade die we oplopen wanneer we aanmodderen. Het is glashelder wat er moet gebeuren.
Maar ook België slabakt en sloot zich vorige week zelfs aan bij de Visegradlanden, die traditiegetrouw tegen klimaatactie zijn, in een vergeefse poging sterkere EU-ambities te blokkeren. "Want we moeten realistisch blijven", verklaarde Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA).
Uiteraard. Realisme is essentieel. Maar zou het kunnen dat het hier vooral betekent: in naam van enkelen die er belang bij hebben de boel af te remmen?
Er is over geen enkel hedendaags probleem zo veel wetenschappelijk bewijs als van de schade die we oplopen wanneer we aanmodderen.
Want wie naar de naakte, koude feiten kijkt, ziet wetenschappers melden dat de aarde nog sneller opwarmt dan gedacht. Dat de Verenigde Naties zeggen dat de huidige afspraken onvoldoende zijn om ernstige impact af te weren. Dat in China de woestijn oprukt, van Miami tot Bangladesh de stijgende zeespiegel schade aanricht, dat meren verdampen en er duizenden klimaatslachtoffers vallen. Dat slagregens Belgische garages en kelders vernielen.
Maar wie realistisch is, ziet ook dat prijzen voor wind- en zonne-energie crashen, omdat de technologie steeds goedkoper wordt en er geen brandstof voor nodig is. Dat Deense windenergie meer dan twee keer goedkoper kan dan energie uit een nieuwe kerncentrale. Dat Britse windturbines begin dit jaar voor het eerst drie maanden na elkaar meer energie leverden dan alle acht kerncentrales daar samen.
Dat Nederland en Groot-Brittannië met klimaatwetgeving een energiesprong realiseren. Dat stapels studies tonen hoezeer dat ook hier haalbaar is en hoezeer meer ambitieuze klimaatactie meer welvaart en jobs opleveren.
Britse windturbines leverden begin dit jaar voor het eerst drie maanden na elkaar meer energie dan alle acht kerncentrales daar samen
Miljardenbusiness
En hoe steeds meer mensen massaal in energiecoöperaties stappen om de energierevolutie mee te financieren en er zelf profijt uit te halen. Hoe steden en hele provincies klimaatneutraal gaan. Hoe dit een miljardenbusiness is en hoe in deze industriële revolutie achterop blijven hetzelfde is als blijven investeren in typemachines terwijl de anderen met iPads en machine learning aan de slag gaat.
Met andere woorden: hoeveel realistischer moet het eigenlijk nog worden?
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
