Archeologen legden de begraafplaats, die van de 10e tot de 18e eeuw onafgebroken in gebruik was, bloot voor er een ondergrondse parking werd aangelegd. Op een terrein van 2.000 vierkante meter vonden ze overblijfselen van 4.158 individuen in 3.617 graven. Het is de grootste verzameling menselijke resten die ooit gevonden werd in ons land. Van de Vijver analyseerde 315 skeletten op leeftijd, geslacht, ziekte- en sterftepatronen. Een opvallende vaststelling was het hoge aantal jonge mannen in de 15de en 16de eeuw, mogelijk een gevolg van de aanwezigheid van een Spaans militair hospitaal vlakbij.

“Hun graven - vaker collectief en veelal zonder kist - wijzen op een lagere sociale positie. De individuen vertoonden ook vaker groeistoornissen, sporen van fysieke stress en ziekte. Het zijn aanwijzingen dat er een grote subgroep van bedienden, leerjongens en immigranten in de parochie leefde, die door de sociale achtergrond zwakker was en een hogere kans had om ziek te worden en te sterven”, aldus Van de Vijver. Op twee van deze skeletten vond ze ook sporen van syfilis. Dit zijn voor zover bekend de enige gedocumenteerde archeologische gevallen in ons land.