Omar Govea is een ster in Mexico. Voor zijn eerste werkdag op de Bosuil waren ­gisteren zelfs al meteen twee Mexicaanse journalisten afgezakt naar Deurne-Noord. Die brachten live verslag uit vanuit ­Antwerpen. “Ik durf voorlopig mijn gsm nog niet aan te zetten, ik ga overstelpt ­worden”, lachte Govea toen we hem na zijn eerste training bij Antwerp even konden spreken.

Groot talent

De aanwezigheid van de Mexicaanse ­journalisten en de omvang van deze ­transfer in Govea’s thuisland duidt meteen welk groot talent Antwerp heeft binnen­gehaald. Vorig jaar in november werd hij voor het eerst opgeroepen voor de nationale ploeg van Mexico. Hij speelde mee in drie oefenwedstrijden, maar voor het WK werd hij nog uit de selectie gehouden. Toch is die nationale ploeg een van de redenen waarom Govea naar Antwerpen komt. Hij kon ook opnieuw naar Moeskroen - waar hij vorig jaar op huurbasis speelde - maar Govea beseft dat hij daar sportief ter ­plaatse zou blijven trappelen.

“Bij Antwerp zet ik op sportief vlak een stap vooruit”, zegt de middenvelder. “Dit is een club die structureel wil meestrijden voor de eerste plaatsen en voor Europees voetbal. Ik ben heel blij om hier te zijn en dank Antwerp voor de kans die ik krijg.”

Govea krijgt bij Antwerp het rugnummer 23 en is de eerste Mexicaan ooit bij de club. Gisteren trainde hij een eerste keer mee en deed al meteen een extra looptraining met fysiektrainer Peter Catteeuw.

“Ik sprak al met de coach (Laszlo Bölöni, red.). Dat hij ook Portugees spreekt, zal me helpen om makkelijk te integreren”, zegt Govea, die ons nochtans in goed verstaanbaar Engels te woord staat. “De manier waarop hij me ontving, daar sprak veel ­vertrouwen uit. Toen ik hoorde over de ­interesse van Antwerp, heb ik contact ­opgenomen met enkele jongens waar ik nog mee heb samengespeeld bij Porto en Moeskroen (hij heeft het over Rodrigues en Bolingi, red.). Ivo vertelde me dat de club sterk aan het groeien is. En dat de ploeg dit seizoen nog sterker is dan een jaar geleden. Ook toen ik het stadion zag, was ik onder de indruk. Ik ben er zeker van dat ik een goede keuze heb gemaakt.”

Nog niet tegen Club Brugge

Govea heeft nog een contract tot 2020 bij Porto, maar Antwerp bedong een naar ­verluidt haalbare aankoopoptie. “Of het een doel is om ooit nog de eerste ploeg van Porto te halen? Ik moet me nu concentreren op Antwerp. Op een goed seizoen met deze club. En dan zien we wel. Het is wel een belangrijk doel om weer Mexicaans ­international te worden. Maar ik moet nu eens bespreken met de coach hoe we dat gaan aanpakken, want ik wil me ook ­integreren in de groep (Govea doelt op de interlandbreak begin september, wanneer hij kans maakt op een selectie voor de Mexicaase nationale ploeg, red.).”

Voor de wedstrijd van dit weekend tegen Club Brugge is Govea nog niet speelgerechtigd, maar sowieso is hij fysiek ook nog niet klaar om een competitiewedstrijd te ­spelen. Hij deed de voorbereiding niet mee bij Porto, maar trainde wel individueel. “Ik ben na het seizoen bij Moeskroen in Rijsel blijven wonen en heb daar getraind met een personal coach. Of ik klaar ben voor zondag? Neen, ik heb nog wat trainingen nodig met de bal, met de groep. Maar ik heb niet stilgezeten. Ik zal klaar zijn als de trainer me nodig heeft.”

WK-finale en gemiste Spelen

Met Govea haalt Antwerp een speler in huis die zelfs al een WK-finale in de benen heeft, weliswaar bij de U17. Mexico verloor toen tegen Nigeria. Maar dankzij dat ­tornooi is hij wel bij Porto beland. “Na dat WK werd ik door America (zijn eerste club in Mexico, red.) uitgeleend aan Mineros de Zacatecas”, zei Govea daar in een interview van vorig jaar over. “Daar heb ik de scouts van Porto overtuigd. Na het seizoen vertelde mijn makelaar me dat ze eraan dachten om mij naar Europa te halen. Het was een stresserende periode. Bij Porto heb ik veel geleerd. De omkadering is fenomenaal. Dagelijks of minstens wekelijks werden ­onze teennagels en ogen gecontroleerd. De tandbeugel die ik draag, komt er op hun aangeven. In de zomer van 2016 werd ik opgeroepen voor de Olympische Spelen, maar ­Porto wilde me de voorbereiding laten meemaken met de A-kern. Drie dagen later brak ik mijn voet en moest ik twee ­maanden revalideren: geen Spelen en weg kans om me te tonen bij de eerste ploeg van Porto. Na nog een seizoen bij de B-ploeg wilde ik naar een club waar ik speelminuten zou krijgen op het hoogste niveau. Moeskroen was toen de perfecte keuze.”

Bij Antwerp - dat ook een jaar geleden al interesse toonde - wil hij nu de volgende stap in zijn carrière zetten.