Zou hij vrijdagmiddag nog snel een muntstuk hebben opgegooid? En haalde de munt van Bart Verhaeghe het voor het eerst deze week van de kop van Peter Croonen? We denken eerlijk gezegd van niet. Stellen dat Philippe Clement iedereen een poos aan het lijntje heeft gehouden, is zeker een brug te ver. Maar ‘Truh naar Bruhhe’ - zo heeft West-Vlaanderen ook meteen zijn versie van Michel Preud’hommes ‘Retour à Liège’ - stond toch al een poos als titel boven deze ‘Kroniek van een aangekondigd vertrek’.

De sage gaf het afscheid voor veel Genkies een zuur randje, enkele bestuurders/directeurs hadden op meer openheid van hun trainer gehoopt. Vooral omdat beide clubs in hun transferbeleid vaak in dezelfde vijver vissen. Laat het slechts een kleine smet zijn op een schitterend blazoen. De gemengde gevoelens staan immers diametraal tegenover het respect voor de sportieve prestatie van Philippe Clement in Genk. Dat is eindeloos.

Het is immers heel straffe kost, die hij het afgelopen anderhalf jaar serveerde in de Luminus Arena. Van een weifelende en twijfelende ploeg maakte hij een meedogenloze machine. Een pletwals, die uitgroeide tot één van de mooiste landskampioenen in jaren. Clement gaf KRC Genk een nieuw elan en hielp de toekomst van de club via het ticket voor de Champions League veiligstellen.

Die Champions League volstond niet als nieuwe prikkel voor Clement. Het bloed stroomt waar het niet gaan kan, de lokroep van ‘zijn’ Club bleek onweerstaanbaar. De kampioenencoach neemt daarmee wel een stevig risico. Alles minder dan de landstitel wordt volgend seizoen in Brugge als een falen ervaren, benieuwd hoe groot in dat geval het krediet van de trainer zal zijn.

Zware erfenis

Ook zijn opvolger in de Luminus Arena staat voor een gigantische opdracht, Clement heeft niet alleen letterlijk grote schoenen om te vullen. Zijn greep op de groep was zo groot dat de vergelijking volgend seizoen niet alleen door de buitenwereld wordt gemaakt.

Het is geen wonder dat TD Dimitri de Condé voor die zware erfenis in eerste instantie bij Bernd Storck uitkomt. Hij heeft als ex-bondscoach internationale ervaring, met Hongarije plaatste hij zich zelfs voor de achtste finales van het EK 2016 tegen de Rode Duivels. Storck kent naast het klappen van de zweep sinds dit seizoen ook het Belgisch voetbal. En hij staat voor aanvallend voetbal met een hoge pressing. Alleen staat hij eerder boven dan tussen zijn spelers, het is altijd afwachten hoe een groep met zo’n verschil in aanpak omgaat.

Bij de nieuwe landskampioen zal men er alleszins alles aan doen om Clements opvolger uit de wind te zetten. Er zullen naar volgend seizoen toe geen onrealistische verwachtingen worden uitgesproken. Maar op de derde verdieping van de Luminus Arena laait de ambitie hoger op dan ooit.