Anderlecht stelt teleur in rommelige topper op Olympia en is leider af

Anderlecht... Zou het kunnen dat zij niet zo goed zijn als gedacht na de spectaculaire overwinningen tegen Kortrijk en Oostende? In Jan Breydel had Club Brugge meer kwaliteit, meer maturiteit en meer stabiliteit. Anderlecht is voorspelbaar: Santini en Dimata of niets. Het voetbal van achteruit was dramatisch, Trebel had zijn mindere tweelingbroer over de E40 gestuurd en alle offensieve alternatieven voor het duo voorin zijn (voorlopig) te weinig.

"Het was veel powervoetbal, veel lopen, veel duels. Niet ons voetbal", verzuchtte Hein Vanhaezebrouck, die ontgoocheld was. "Niet in mijn jonge gasten, wel in andere jongens. Dit is een tik."

Eerste nederlaag, eerste onvrede. Ja, dat is Anderlecht.

Diamant Wesley

Wesley Moraes dan. Niemand in Club Brugge gelooft meer in de Braziliaan dan CEO Vincent Mannaert. De non-believers van het eerste uur moeten schoorvoetend toegeven dat Mannaert het goed heeft gezien: de diamant gaat steeds meer schijnen. Gistermiddag was Wesley reusachtig, al bleef de jonge Bornauw (19) mits heel wat overtredingen nog redelijk overeind.

"Wesley is ongetwijfeld de beste met wie of tegen wie ik in België gespeeld heb", zwaaide ploegmaat Hans Vanaken hem lof toe. "Of hij beter is dan Dimata en Santini? Sowieso. Hij is zo'n complete spits. Sterk, snel, balvast en doeltreffend. Als we Wesley ooit zouden kwijtraken, zal het enorm moeilijk zijn om zo'n type te vinden."

Club-coach Ivan Leko loofde Vanaken, Vormer zat er toch maar weer lekker tussen bij de winning goal en voorts was Mitrovic een aangename verrassing. Hij hield zijn Kroatische landgenoot Santini stijlvol uit de match. Leko: "Wat ik bij van Vanaken zag, dat is mooi. Creatief en met rendement. Iedereen heeft kunnen zien hoe goed hij was. Vorig seizoen was hij al top, maar momenteel haalt hij een nog hoger niveau."

Zonder weergaloos voetbal op de mat te leggen, gaf de landskampioen een air van zelfbewustzijn. Je ruikt zo: Club Brugge wordt de te kloppen ploeg, dit seizoen. "We wonnen van een goed Anderlecht, dat weer een dominante ploeg is met sterke individuele kwaliteiten", zei Leko. "We wisten dat ze de goede vorm te pakken hadden en makkelijk scoren. Na deze match durf ik te stellen dat het wel eens een heel interessant seizoen kan worden, waarin naast Anderlecht en wij ook Standard, Genk en Gent een rol kunnen spelen."

RSCA kwijnt weg na rust

En dan Anderlecht, met veel tromgeroffel aangekondigd in Jan Breydel. Finaal waren zij een klein halfuur goed, tussen minuut vijftien en veertig. Knap doelpunt ook: de infiltratie van Trebel, de actie van Dimata, het hakje van Santini en de intikker van de lepe Musona.

Even was Anderlecht dominant. Amuzu en Saelemaeckers waren aanspeelbaar op de vleugels, Makarenko kuiste alles op in de loopgraven en telkens als Dimata het duel aanging met Denswil of Poulain hield je de adem in. Paars-wit kon die lijn evenwel niet doortrekken na rust.

"Ik kan mijn jonkies niets kwalijk nemen", legde Vanhaezebrouck uit. "Andere posities in het veld daarentegen... Als je ziet wat Vormer en Vanaken mochten doen, uitgerekend de jongens die we vooraf hadden genoemd. 'Pas op als ze in de buurt van de zestien evolueren, laat ze niet infiltreren.' Dat was allemaal doorgenomen. Net daar maakten ze het verschil. Vanaken die alleen in de rechthoek mag komen, Vormer die ook vrij staat. Ik had een verschil in maturiteit en metier met Club verwacht, maar niet in die sectoren."

Wie zou Vanhaezebrouck bedoelen? Antonio Milic misschien. Die had evengoed voor politieagent kunnen studeren. Hij stond met brede gestes een godganse middag het verkeer te regelen voor zijn ploegmaats, maar zelf trapte hij elke bal te diep, te kort, te laag, te hoog.

Mogelijk verwees Vanhaezebrouck ook naar Trebel. De Fransman speelde met een arrogantie die we zelden zagen bij hem. Trebel liet Dennis vrij bij de 1-0 en zijn tweede helft was tenenkrullend. Quo vadis, Trebel? Wil hij weg uit België? Wil hij een maximumcontract? Na zijn demonstratie vorige week tegen Moeskroen verviel Trebel in Brugge in het andere uiterste. De laatste uren van de mercato beloven nog spanning in het bureau van Luc Devroe.

De CEO dient zich tevens de vraag te stellen of Anderlecht niet nog een kwaliteitsinjectie kan gebruiken. De inbreng van Bakkali was een ontgoocheling. Daar sta je dan, als Santini en Dimata eens een lastige middag beleven.

Kortom, Sporting Anderlecht vertrok met twijfels uit Brugge, waar net als vanouds Olympia omstreeks halfvijf deinde op de house-golven. "We Are Bruges! Super Bruges!"