De wedstrijd, over 118,5 km, zat lange tijd op slot met een vroege vluchter: Doris Schweizer die nooit meer dan 1:30 kreeg van het peloton waar onder meer Jolien D’hoore ten val kwam, achterop raakte en de wedstrijd niet zou uitrijden. Schweizer zou het gezelschap krijgen van Ane Santesteban, Tereza Medvedova, Omer Shapira en Dalia Muccioli, maar op 38 km volgde een hergroepering met een uitgedund peloton.

Op de voorlaatste klim, de Côte de Cherave, trok Pauline Ferrand-Prévot in de aanval, maar de Nederlandse Van der Breggen sprong meteen op haar wiel. Uiteindelijk zouden ook nog Elisa Longo Borghini, Katarzyna Niewiadoma, Ashleigh Moolman en nog een vijftal anderen de aansluiting maken.

Finaal kregen we een kopgroepje met vier rensters op de eerste beklimming van de Muur van Hoei: Ferrand-Prévot, Janneke Ensing, Amanda Spratt en Megan Guarnier. Boels-Dolmans in een zetel dus met de Amerikaanse voorop, maar uiteindelijk zou onder impuls van Sunweb en Cervelo alles weer samen komen precies voorbij de voet de laatste passage van de Muur van Hoei.

Op die Muur toonde Van der Breggen zich de sterkste, voor het vierde jaar op rij. Eerder dit jaar won ze ook al de Ronde van Vlaanderen en de Strade Bianche.

“Stilaan begin ik te houden van de Muur van Hoei”

Boels Dolmans zat in een zetel in de finale. Teamgenote Megan Guarnier maakte deel uit van een kopgroep van vier. “Van mij mocht Megan best wel winnen”, aldus Van der Breggen. “Dit is een koers waar ze enorm veel van houdt en na zo’n moeilijk seizoen vorig jaar gunde ik haar de overwinning. Helaas het kwam weer samen op de Muur.”

En dus moest Van der Breggen aan de bak. “Dit was een zeer moeilijke wedstrijd door de vernieuwde finale en dus was het echt lastig op het eind. Je voelde de vermoeidheid in de benen slaan, maar ik zette door. Normaal ben je blij als je het bordje van 150 meter ziet, maar op de Muur weet je dan dat het nog een eind afzien is. Ik zette door en pak de zege. Dit is best wel anders dan de vorige drie edities, door die andere finale en ik ben hier heel trots op.”Valverde is de koning van de Muur van Hoei, is zij dan de koningin? “Als jullie dat zeggen, ja”, lachte ze. “Maar inderdaad, het loopt hier wel goed, stilaan begin ik van die Muur te houden. Je kan deze finish met geen enkele andere wedstrijd vergelijken.”Van der Breggen droeg de zege ook op aan een mecanicien die onlangs een hartstilstand kreeg. “Dat was best wel even slikken. Hij is er normaal altijd bij, maar gelukkig kregen we aan het begin van de wedstrijd te horen dat hij opnieuw wakker is en dat is wel fijn om weten.”

Lees hier het verslag van de Waalse Pijl bij de mannen!