Mama van deelnemer ‘Blind Getrouwd’ heeft borstkanker: “Als hij eerder met gezonde voeding was begonnen, was ik misschien nooit ziek geworden”

Een glas water uit de Minnebron in Oud-Heverlee met een lepeltje zout uit de Himalaya en het sap van een halve citroen: zo begint de dag bij Mario en Myriam Fiore in Boutersem. “Op een nuchtere maag”, zegt Myriam lachend. “In het begin dacht ik: moet dat nu echt? Maar nu vind ik het lekker.” Haar zoon Damiano, sportleerkracht en personal coach, knikt. “Dan is uw vocht­balans in orde, uw zuurtegraad, ge hebt uw vitamine C binnen. En het helpt tegen galstenen.”

Damiano en zijn eten: de kijkers van Blind Getrouwd zullen ook de komende weken ontdekken dat de twee een speciale band hebben. ’s Ochtends werkt hij weleens een biefstuk naar binnen. Zonder frieten, want die eet hij maar één keer om de zes maanden. Aan suiker doet Damiano niet mee. Want suiker is gif. Voor wie denkt dat Damiano zo’n bodybuilder is die zijn eitjes rechtstreeks uit hun schaal slikt: trainen doet hij amper drie à vier uur per week. “De rest is voeding”, zegt hij. “Voeding is het krachtigste geneesmiddel.”

Samen 46 kilo kwijt

Als het dan toch over geneesmiddelen gaat: in juni vorig jaar kreeg de moeder van Damiano te horen dat ze borstkanker had. Opnieuw, zoals dertien jaar geleden. “De grond onder mij begon te beven”, zegt ze. “Maar Damiano zei: Mama, vanaf nu ga je nog gezonder eten. En je gaat bewegen.” Mama gaf een beetje tegengas: “Ik ga niet naar jouw fitness om aan al die toestellen te hangen.” Niet nodig, zei Damiano: “Je moet gaan stappen. Een halfuurtje per dag.”

De klik in Myriams hoofd was ­gemaakt. En die in het hoofd van haar man ook. Mario, die samen met zijn vrouw 25 jaar lang twee restaurants had gerund, deed zelfs het ­ondenkbare: hij liet zijn dierbare pasta vallen, van de ene dag op de andere. “Dat was ook nodig”, zegt Damiano. “Zijn lever was helemaal vervet.” De man woog 100 kilo, nu 78. Myriam kwam met haar 94 kilo stevig in de buurt. “Samen zijn we 46 kilo kwijt. Gedaan met de pasta, de ontbijtgranen, de chips, de boterham met confituur. Ik was al gezonder aan het eten, maar in minder dan twee weken waren we helemaal overgeschakeld. Aanvankelijk mocht ik van Damiano zelfs geen fruit eten. Je gaat me mijn appeltje toch niet afnemen?, zei ik. Nu ik op mijn streefgewicht zit, mag het wel. Af en toe.”

Damiano benadrukt dat hij niemand wil bekeren: “Als de mensen fruit willen eten, moeten ze dat vooral doen. En je hebt mensen die suiker makkelijker afbreken dan anderen. Mijn ouders niet, zij hebben de neiging uit te zetten. Dus raad ik hen suiker af. Voor mij is gezondheid een sport, geen obsessie. Maar we spreken hier wel over mensen­levens. En elk extra jaar dat ik bij mijn ouders kan zijn, is winst.”

Sceptische vrienden

Bij Myriam werd dertien jaar geleden een stuk van de borst weggenomen, dit keer een volledige borst. Haar chemo is achter de rug, deze week zijn de bestralingen gestart. “Veel mensen zeggen dat ik er niet ziek uitzie. Dertien jaar geleden was ik doodmoe, zag ik grauw in mijn gezicht. Nu voel ik me goed. Alleen ’s nachts slaap ik slecht. Alsof mijn lichaam worstelt met wat er overdag mee gebeurt. Dit komt door de chemotherapie van die dag, die ik om de drie weken krijg. ”

Myriam gelooft dat de stress haar ziek heeft gemaakt. Dertien jaar geleden door het drukke leven in het restaurant in combinatie met een gezin, vorig jaar omdat ze per se wou gaan studeren en een zware job had als verzorgster in een kinderdagverblijf. “Als Damiano eerder met die gezonde voeding bezig was geweest, was ik misschien nooit ziek geworden. Gezonde voeding maakt je lichaam nu eenmaal weerbaarder. Dat klinkt misschien extreem, maar ik geloof dat. Pas op, ik volg de behandeling die het ziekenhuis me voorschrijft. Maar ik slik niet zomaar alles. Zo schreven ze me botversterker voor, net als dertien jaar geleden. Toen deden ze een botscan en zagen ze niets abnormaals. Ik heb die pillen opnieuw genomen, maar ben er ondertussen mee gestopt, zonder klachten.”

“In maart zou ik opnieuw met hormonen moeten beginnen. Daar wil ik nog even over nadenken. Want dan ga ik weer naar de menopauze en ik weet niet of ik daar opnieuw aan toe ben. De mensen in het ziekenhuis hebben het beste met me voor, maar het moet leefbaar zijn en ik moet er zelf achter staan. Ik neem ook supplementen zoals magnesium, dat me helpt voor een betere nachtrust, en chlorella, een zoetwateralg.” Damiano: “Chlorella ontgift en zorgt voor een goede darmflora, je darmen zijn je tweede hersenen.”

Familie en vrienden zijn uiteraard blij voor Myriam. Al werd hier en daar wel sceptisch gereageerd toen ze alle koekjes, pasta, rijst, beschuit, choco en confituur uit haar kasten haalde. “Het zal wel van die ziekte zijn dat ze zo vermagert, dachten ze toen ik één kilo per week begon af te vallen. Terwijl ik niet op dieet ben, natuurlijk. Het is gewoon een nieuwe levensstijl. Mijn man moest vroeger elke ­namiddag twee, drie uur slapen omdat hij doodop was. Nu moet ik hem soms uit de tuin halen omdat hij maar blijft werken. Als de kleinkinderen komen? Dan mogen ze chips eten, en een snoepje, en frieten. Maar wij eten wel niet mee.”

Damiano krijgt geregeld opmerkingen over zijn voeding: “Komaan, zeggen vrienden soms, je leeft maar één keer. Juist daarom eet ik zo. Ik zie mijn moeder hier zitten en denk: kijk hoe fit ze is. Dat is dankzij jou, zegt ze. Nee, zeg ik altijd, dat heb jij zélf gedaan.”

Zo eten de ouders van Damiano

Geen rijst, pasta of brood op tafel bij de ouders van Damiano. Zij zweren bij groenten, noten en gezonde vetten. Damiano benadrukt dat dit geen dieet is, maar een levensstijl. “Elk voedingspatroon is ook persoonlijk. Jij hebt een spiertype dat goed reageert op suiker, mijn ouders zijn een ander type. Voldoende en regelmatig eten is belangrijk, net als bewegen en veel water drinken.” Dit is één dag uit hun week:

Bij het opstaan: een glas water met een lepeltje Himalayazout en een ­geperste halve citroen.

Ontbijt:gerookte zalm met een groot bord koude of warme groenten en roerei.

Snack voormiddag: klein handjevol ­noten, niet gezouten of geroosterd.

Tussendoor: groene thee met gember.

Middagmaal: stoofpotje met kalfsvlees en veel groenten en een korstje van cheddarkaas. Kurkuma is ideaal om toe te voegen.

Snack namiddag: halve avocado met peper en zout en olijfolie of selder met stukje geitenkaas.

Tussendoor: groene thee met gember.

Avondmaal: kippenborstfilet met Griekse salade met olijven en fetakaas.

Avondsnack: klein handjevol noten.

Diëtiste: “Positief, maar pas op voor ondervoeding”

Wie aandacht besteedt aan voeding, kan een behandeling tegen kanker mee helpen slagen, de bijwerkingen beperken en de levenskwaliteit verhogen. Dat zegt Eva De Winter, diëtiste met specialisatie oncologie bij Stichting tegen Kanker.

“Ik kan alleen maar toejuichen dat Damiano en zijn ­ouders aandacht hebben voor voeding, gewicht en beweging”, zegt Eva De Winter. “Die factoren spelen vermoedelijk bij ongeveer dertig procent van alle kankers een rol. Bij kanker vormen ze belangrijke aandachtspunten.”

Maar de diëtiste waarschuwt wel voor ondervoeding die bij zowat de helft van de kankers een probleem is. “Dan is dit voedingspatroon af te raden. Anderzijds is het wél goed dat vrouwen met borstkanker en overgewicht naar een normaal gewicht evolueren, zoals Myriam. Als er geen risico op ondervoeding is, kunnen veel fruit, groenten en verse kruiden tijdens een kankerbehandeling ­gezonde weefsels beschermen en bijwerkingen helpen ­beperken. Daar is deze mevrouw duidelijk het bewijs van. Fysieke activiteit bij kanker is ook goed, bij preventie is er een verband met een verlaagd risico op borstkanker.”

Wat de voedingssupplementen betreft, is De Winter voorzichtig: “Ze kunnen interessant zijn, maar ook ­negatieve effecten hebben, zoals een vermindering van het effect van de behandeling. Wie twijfels heeft of meer wil weten over die supplementen, vindt alles terug op de website van Stichting tegen Kanker. Daar ontkrachten we ook een aantal fabels rond voeding bij kanker.”

www.kanker.be