Beter laat dan nooit. Sinds de komst van Denis van Wijk heeft KV Mechelen dit seizoen eindelijk twee vaste tandems op de flanken staan. Bagayoko en Matthys op rechts, Cobbaut en Tainmont op links. Vooral tussen de laatste twee klikt het de afgelopen weken uitstekend. Tainmont heeft zijn draai gevonden na een aarzelende start en daar plukt Cobbaut de vruchten van. Het 20-jarige jeugdproduct van KV kan zich weer offensief uitleven en lag zo aan de basis van de owngoal van Spajic op Anderlecht en de 0-2 van Rits op AA Gent.

“Hij is goed bezig hé? Sinds ik hier ben toch”, zegt de 32-jarige Fransman grijnzend terwijl Cobbaut op de achtergrond meeluistert. “Nee serieus, het is een speler die ik enorm apprecieer. Hij heeft veel kwaliteiten. En ik denk wel dat we redelijk complementair zijn. De verstandhouding is goed, we vinden elkaar toch al redelijk op onze flank. Samen zorgen we voor diepgang, acties en voorzetten - tegen Anderlecht en Gent lagen we zo aan de basis van twee goals. Dat moeten we nu blijven tonen. Hij is nog jong, ik ben al wat meer ervaren. Het is dus aan mij om hem te steunen want Elias is echt een goede speler.”

Twaalf jaar verschil

Tainmont is duidelijk fan van Cobbaut en die waardering is wederzijds. “Ik wuif alle complimenten terug naar hem”, zegt de linksback lachend. “Of hij me beter maakt? Goh, het is vooral plezant om met hem samen te spelen. We spelen nog niet lang samen, maar er is wel al een soort van blind vertrouwen in elkaar. Als ik vertrek, ben ik honderd procent zeker dat hij mijn plaats inneemt - en omgekeerd. Het klikt gewoon. Hij is een flink stuk ouder dan ik (twaalf jaar, red.), maar ook naast het veld komen we heel goed overeen.”

Die klik heeft Cobbaut trouwens ook met Van Wijk. “Er zit nu een positieve sfeer in de groep, soms kan een frisse wind eens goed doen. De coach is serieus als het moet, maar er kan ook gelachen worden. Die aanpak slaat aan in deze groep.” Iets wat geïllustreerd wordt wanneer Van Wijk net op dat moment achter Cobbaut passeert in de Gentse mixed zone op weg naar de bus. Cobbaut, met opzet nu een stuk luider: “Of het allemaal de verdienste van de coach is? Dat weet ik toch zo niet...” Van Wijk stopt, doet alsof hij een vuistslag wil uitdelen, maar houdt het bij een schouderklopje. “Kom, schiet maar op. Er is voetbal op tv. Charleroi: die wil ik nog bezig zien.”