Veertien ministers krijgt premier Bart De Wever in zijn regering. Eerlijk verdeeld tussen Nederlandstaligen en Franstaligen. De N-VA mag drie ministers afvaardigen, Vooruit en CD&V krijgen elk twee portefeuilles. Aan Waalse kant stuurt Les Engagés drie ministers, terwijl de MR van Georges-Louis Bouchez vier ministers krijgt.

(lees verder onder de grafiek)

Ook de fijne afwerking zal nu top moeten zijn

“Jan zaagt dikke planken, maar de fijne afwerking is niet zijn ding”, was een paar jaar geleden het oordeel van Bart De Wever over zijn compagnon de route, toen Vlaams minister-president. Nu zal het toch anders moeten. Jambon krijgt twee van de meest complexe bevoegdheden denkbaar toegestopt: Financiën en Pensioenen, elk met een grote kantoortoren voor de administratie in Brussel. Het zijn departementen waar N-VA stevig wil hervormen.

Voor Jambon biedt het de mogelijkheid om zijn imago van “Sterke Jan” weer op te poetsen. Dat kwam niet ongeschonden uit zijn passage als Vlaams regeringsleider. Aan vertrouwen van zijn kopman heeft hij alleszins duidelijk niet ingeboet.

© ATV

Aan het hoofd van zijn droom-departement

Theo Francken (N-VA) heeft zijn fascinatie voor Defensie nooit onder stoelen of banken gestoken. De man zetelt in het Navo-parlement, hield mee de pen vast voor een boek over het westerse bondgenootschap en vulde een korte pauze tijdens de marathonvergadering in de gebouwen van de Koninklijke Militaire School met een wandeling annex gesprek met een professor over de geopolitieke spanningen van ons tijdsgewricht.

Nu is het dus zo ver. Daarmee moet de Lubbekenaar wel zijn andere grote liefde, Asiel en Migratie, aan zijn partijgenote Anneleen Van Bossuyt laten. “We moeten ons land en het Westen weer weerbaar maken. Dit is een hele eer en ik zal er elke dag hard voor werken”, tweet hij.

Na de Gentse teleurstelling: de federale ministerpost

Anneleen Van Bossuyt was ei zo na schepen in haar thuisbasis Gent, nu krijgt ze de voor haar partij o zo belangrijke portefeuille Asiel en Migratie.

Van Bossuyt had een bestuursakkoord op zak met de paarse kartellijst Voor Gent van burgemeester Mathias De Clercq, haar eigen leden hadden het al goedgekeurd. Voor de liberalen was het ook goed. Maar de Gentse socialisten stemden het voorstel uiteindelijk weg. Zij wilden toch liever verder met Groen, zelfs na de agressieve protesten tegen het doodgeboren bestuur. Van Bossuyt werd op slag een martelaar voor N-VA. Zeker nadat ze op telegenieke wijze Groen-boegbeeld Hafsa El-Bazioui de mantel had uitgeveegd.

Sindsdien duikt Van Bossuyt wel vaker op aan de zijde van De Wever, toch zeker op sociale media. Om bijvoorbeeld de draak te steken met de delicatesse “sapin de Gand”, “Gentse kerstboom” in het schoon Vlaams, een sneer naar de gekke campagne van de stad. Nu moet ze dus in de voetstappen van Theo Francken treden om het migratiebeleid gevoelig aan te scherpen. En – net zoals Francken deed – haar eigen populariteit op te bouwen. Te verzilveren bij de gemeenteraadsverkiezingen in eigen stad.

Zorgen dat De Wever belofte nakomt

Vincent Van Peteghem was als vicepremier voor CD&V de nummer 1 in Vivaldi en zal dat ook in Arizona blijven. Alleen moest de Oost-Vlaming er tot nu toe als minister van Financiën voor zorgen dat er genoeg geld binnenkwam. Straks moet hij als minister van Begroting vermijden dat er te veel geld buiten gaat. Hij moet voor Bart De Wever de vinger op de knip houden en er zo mee voor zorgen dat het gat in de begroting aanvaardbaar wordt en onze torenhoge schuld wordt afgebouwd.

“Ik moet erop toezien dat Bart De Wever zijn belangrijkste verkiezingsbelofte nakomt”, zei de CD&V’er zondag. Makkelijk zal het niet zijn. Sommige experten geven nu al aan dat Arizona met een te roze bril de begrotingscijfers heeft opgesteld.

Met gezonde tegenzin

Net zoals Vincent Van Peteghem keert ook Annelies Verlinden terug in de federale regering. En ook zij komt op een ander kabinet te zitten. De CD&V’ster verhuist naar een ander gezags- en veiligheidsdepartement. Van Binnenlandse Zaken naar Justitie. Ze doet dat met gezonde tegenzin. Geleerd van premier Bart De Wever?

“Ik zal Binnenlandse Zaken missen. Ik was daaraan gehecht geraakt”, zei ze zondag in een reactie. Als gewezen zakenadvocate heeft Verlinden echter bakken ervaring in de gerechtelijke wereld. Het is haar habitat en ze spreekt ook de taal. Al is het politiek altijd bijzonder moeilijk om de tanker van Justitie te proberen keren. “Ik ga de uitdaging aan. Om een kordaat beleid te voeren, tegen straffeloosheid.”

Ook hij is weer ‘back’

De ancien en de rustige vastheid van Arizona. Dat wordt Frank Vandenbroucke. De socialist is de enige die het werk dat hij in Vivaldi verzette ook gewoon doortrekt in Arizona. Als minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken. Het luik gezondheid van het regeerakkoord ademt ook het beleid van Vandenbroucke uit. Hij moet de verspilling uit het systeem halen, maar krijgt toch ook genoeg extra geld – volgens de socialist zelf 3,9 miljard per jaar extra bovenop de index – om zaken te realiseren. En ook in het kernkabinet mag hij straks voor Vooruit verder zijn ding doen.

“He’s back bitches. Part 2”, postte voorzitter Conner Rousseau gisteren met een verwijzing naar Vandenbrouckes comeback in 2020. Wellicht wordt dit het laatste politieke nummertje van de Leuvenaar.

Weer een comebackkid

De meest verrassende naam aan Vlaamse kant is ongetwijfeld Rob Beenders. De socialist wordt minister van Consumenten­zaken, Sociale Fraude en Gelijke Kansen. Conner Rousseau pakt na de comeback van Vandenbroucke in 2020 dus weer uit met een terugkeerkid. De Hasselaar is immers geen nobele onbekende. John Crombez lanceerde hem in de nationale politiek en Beenders gold lange tijd als een van de ­coming men. Tot hij er eind 2018 mee ophield vanwege gezondheidsproblemen. Hij lijdt aan de ziekte van Ménière, die gehoor- en evenwichtsproblemen veroorzaakt. Die zouden nu grotendeels van de baan zijn.

Bedoeling is ook dat hij ­Limburg voor de socialisten weer op de kaart zet, ook al werd hij ­enkele jaren geleden door andere socialistische clans buiten ­gewerkt.

De man van de heropstanding

Maxime Prévot ruilt het voorzitterschap van zijn partij Les Engagés in om minister van Buitenlandse Zaken te worden in de nieuwe federale regering. Een regering waar hij zelf heel hard aan getimmerd heeft. Bij de grote crash van Arizona in de zomer, stuurde de koning Prévot het veld in om de brokken te lijmen. Een week later kon De Wever weer aantreden als formateur.

Prévot heeft dan ook al enige ervaring met grote heropstandingen. Hij was het die de zieltogende CDH liet vervellen tot Les Engagés. En die met zijn centrumpartij een puike overwinning wist neer te zetten in Franstalig België en het pad effende voor centrumrechtse coalities in Wallonië en de Franse Gemeenschap.

De luis in de pels van Bouchez

Jean-Luc Crucke is nog maar twee jaar een partijboegbeeld van Les Engagés, daarvoor was hij Waals minister voor MR. Maar het boterde niet tussen Crucke en de nieuwe MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez. Die serveerde hem af als minister, Crucke bedankte voor een benoeming aan het Grondwettelijk Hof en stapte over naar Les Engagés. “Ik was niet langer op mijn plaats in een beweging die steeds rechtser werd, met Trumpiaanse invloeden”, zei hij toen.

De beslissing draaide goed uit voor de voormalige liberaal. Met 32.000 voorkeurstemmen was hij de op twee na populairste politicus in Henegouwen. En – altijd goed voor een federale minister – hij is perfect tweetalig. Geboren in Ronse/Renaix.

De trouwe partijsoldaat

Dertig jaar lang liep Vanessa Matz zich het vuur uit de sloffen voor haar partij. De Luikse heeft alles gedaan voor CDH/Les Engagés, fractiemedewerker, fractiesecretaris, politiek directeur, Kamerlid, fractieleider in de Kamer en nu uiteindelijk minister van het nog wat onwennig klinkende “Modernisering van de overheid”. Een amalgaam van Overheidsbedrijven, Ambtenarenzaken, Digitalisering en Privacy. Matz geldt als een absolute vertrouwelinge van partijvoorzitter Maxime Prévot en schoof dan ook mee aan in het beslissende conclaaf in de Koninklijke Militaire School in Brussel. Dat werk wordt nu dus bekroond.

De klassieke MR-liberaal

Een legislatuur lang hield David Clarinval zich bezig met Middenstand, KMO’s en Landbouw, portefeuilles die je eigenlijk al bij voorbaat kunt inkleuren bij MR. De Franstalige liberalen claimen die nagenoeg elke keer als ze erbij zijn in een federale regering.

Bij zelfstandigenorganisatie Unizo zijn ze dan ook zeer te spreken over het beleid van de minister. Doorgaans is Clarinval de saaie beleidsman naast Bouchez’ ideologische stokebrand. Iemand die meer de klassieke MR vertegenwoordigt, maar wel de eerste Franstalige liberaal die zeker was van zijn ministerspost.

Veel diplomatieke ervaring, weinig politieke ervaring

Vóór hij eind 2024 benoemd werd tot minister van Buitenlandse Zaken, als vervanger van Hadja Lahbib die Eurocommissaris werd, was Quintin bij het grote publiek onbekend.

Hij heeft wel al een rijk palmares opgebouwd als diplomaat in onder meer Warschau, Londen en Kinshasa. Hij was ook consul-generaal in Rio de Janeiro in 2012-2016 en Belgisch ambassadeur in Burundi in 2016-2019. Daarnaast deed hij ervaring op op de kabinetten van gewezen ministers Olivier Chastel en Philippe Goffin. En hij trad aan als directeur-generaal Europese Zaken tijdens het Belgische voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie. Na twee maanden als minister van Buitenlandse Zaken verhuist Quintin nu naar Binnenlandse Zaken.

Al vaak in het parlement, nu voor het eerst minister

Mathieu Bihet is van opleiding advocaat, maar ging na zijn stage aan de slag bij MR. In 2012 werd hij verkozen als gemeenteraadslid van Neupré in de provincie Luik. Van 2015 tot 2019 was hij nationaal voorzitter van de jongerenafdeling van de partij.

Bij de federale verkiezingen van mei 2019 stond hij als eerste opvolger op de kieslijst van de MR voor de kieskring Luik. Hij werd door Georges-Louis Bouchez in 2020 benoemd tot algemeen afgevaardigde van de MR, waardoor hij binnen de partij meer zichtbaarheid kreeg.

In de jaren nadien mocht hij verschillende keren aantreden in het federaal parlement. Eerst als opvolger van Daniel Bacquelaine, die minister werd in de regering-Wilmès I. Daarna als opvolger van Kattrin Jadin, die rechter werd bij het Grondwettelijk Hof. En na de verkiezingen van juni 2024 kwam hij voor een derde keer in het parlement, als opvolger van Pierre-Yves Jeholet, die minister werd in de Waalse regering.

In september 2024 werd hij ook voorzitter in de Kamercommissie over Operatie Kelk. Nu wordt hij dus minister van Energie.

De jongste, maar wel met een politieke stamboom

Eléonore Simonet is een nieuw gezicht in de Belgische politiek. Ze is de dochter van Jacques Simonet, voormalig minister-president van Brussel, en de kleindochter van Henri Simonet, voormalig minister van Buitenlandse Zaken. Simonet was amper 9 jaar toen haar vader stierf, en haar grootvader heeft ze nooit gekend.

Ze stelde zich in 2024 voor het eerst kandidaat op de lijst van MR in Brussel. Ze stond op de voorlaatste plaats, maar raakte toch verkozen met 4.522 stemmen. “Ik heb een naam, maar de partij vroeg me om mezelf te bewijzen door mezelf niet in een positie te plaatsen die ‘verkiesbaar’ wordt genoemd. Dus ik heb niet geprofiteerd van de stemmen in de gemeenschappelijke pot”, zei ze na de verkiezingen van juni, waarna ze een plek kreeg in het Brusselse parlement.

Simonet is van opleiding advocaat en is sinds 2022 actief aan de balie van Brussel. Nu wordt ze minister van Middenstand, KMO’s en Landbouw.

En wat met Bouchez?

MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez stapt niet in de regering-De Wever. Dat kondigde hij maandagochtend aan op de RTBF. Aanvankelijk was gezegd dat Bouchez vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken zou worden, én tegelijk partijvoorzitter zou blijven. Maar dat stuitte intern op kritiek, en gaat dus niet door.