Anderlecht blijft leider na zege (3-0) tegen Cercle Brugge

Het Lotto Park waande zich even een fluitketel. Twintig minuten ver hadden ze nog geen vijf opeenvolgende goeie passes gezien van hun helden. Oogstrelend was het allerminst. Kwaliteit ontbrak. Cercle Brugge wil nooit mooi voetballen, RSCA leek niet in staat.

En het had nog veel erger kunnen zijn, als Denkey na twintig seconden al efficiënter was geweest. Uit een scherpe hoek mikte de topschutter op Schmeichel - een serieuze waarschuwing.

Nadien viel het stil. Anderlecht ging mee in het spel van Cercle. Chaos alom. Pas halverwege de eerste helft kwam de thuisploeg eens echt piepen. Debast trapte een volley naast, ook Stroeykens kreeg ‘m van dichtbij niet tussen de palen.

Maar Anderlecht is dit seizoen een team dat elke kruimel koestert, hoe schaars ook. Leoni kronkelde door de geïmproviseerde defensie van Cercle Brugge en tikte de bal na te mak verdedigen van de Vereniging voorbij Warleson. Het gefluit verstomde, het gejuich nam over. Al zeker toen Lopes een terugspeelbal op z’n doelman rateerde en Dolberg niet aarzelde om Dreyer de 2-0 voor te schotelen, amper een minuut na de openingsgoal. En zo hoefde Anderlecht niet eens goed te voetballen voor een veilige voorsprong halfweg.

De kopzorgen van Riemer waren daarmee niet weg. Eerst greep Dreyer naar de hamstring - na Hazard en Verschaeren wil Anderlecht niet nóg een spelmaker zien uitvallen. Bij de rust bleef ook Schmeichel binnen met lichte hinder aan de adductoren.

Toen Warleson op het uur aan het klungelen ging en Leoni met een nieuw cadeautje de 3-0 in de schoot worp, konden de boeken al toe. De reactie van Cercle nadien was immers ondermaats om de ingevallen Coosemans nog te vloeren. Denkey kwam nog het dichtst in de buurt, maar tevergeefs. Anderlecht blijft ondanks de druk van Club Brugge leider na vijf speeldagen in de Champions’ Play-offs.