Vanaf de eerste uitzendweek was de Vlaamse kijker mee met ‘Switch’. Ook in het buitenland ging het succes niet onopgemerkt voorbij. In Nederland was er in januari een lokale versie. Die brak echter geen potten. “Ik heb er enkele afleveringen van gezien”, vertelt Adriaan Van den Hoof. “Ik begrijp compleet dat het geen hit was. Net als bij de Hollandse versie van ‘De Slimste Mens’ (dat vandaag opnieuw start op NPO2, red.) had ik opnieuw het gevoel dat ‘Switch’ werd uitgespeeld als een pure quiz. Het is natuurlijk een quiz, maar je mag dat gevoelsmatig zo niet overbrengen. Wij letten daar enorm op. Hetzelfde geldt voor ‘Sorry Voor Alles’, dat ze afgelopen winter eveneens kopieerden. Het opzet was hetzelfde als in Vlaanderen, en toch had ik in Nederland het gevoel naar het zoveelste verborgen cameraprogramma te kijken.”

Ook ‘Sorry Voor Alles’ was verre van een hit bij onze noorderburen. “Een eigenschap van heel wat Vlaamse tv-makers is dat ze zo spontaan zijn dat hun programma’s iets gemoedelijks krijgen. Denk maar aan Jeroen Meus of Sven De Leijer. De kijker apprecieert dat. Bij onze noorderburen was Jan Smit de gastheer van ‘Sorry Voor Alles’. Volksheld nummer één, maar als presentator zo clean en te afgelikt. Die man komt vlak voor de opname toe, doet zijn ding en is weer weg. Ik babbel al van ’s middags met mijn kandidaten. Die mensen zijn helemaal op hun gemak. Dat lijkt een detail, maar het zijn zulke dingen die het verschil maken. Zopas hadden we in ‘Switch’ een grappige kerel die als agent op de luchthaven van Zaventem werkte. Die kon het ene straffe verhaal na het andere vertellen. Dan moet je zelf al niks meer forceren.”

Tussendoortje

‘Switch’ is voor Van den Hoof eerder een tussendoortje. Alle afleveringen zijn op één week opgenomen. “En dat is prima voor mij. Stel dat de VRT mij het riante bod zou doen om ‘Switch’ het hele jaar door te maken, bedank ik vriendelijk. Daar heb ik echt geen zin in. Zelfs als ze me zouden vragen om Ben Crabbé op te volgen in ‘Blokken’, is het een njet. Ben is ook gewoon niet vervangbaar.”

Eerlijk gezegd is Adriaan ook helemaal niet zo spelletjes-minded. “Als ik zap, zal ik er nooit bij blijven hangen. Het gevolg van ‘Switch’ is echter dat ze mij nu voortdurend voor spelletjes vragen. (lacht) Niet alleen op televisie, maar ook voor de presentatie van lokale quizzen. Ik was ooit wel eens kandidaat in ‘De Slimste Mens’ en ‘Kalmte Kan U Redden’, maar eigenlijk weet ik niet zoveel, hoor. Ik schoof in het verleden geregeld aan bij ‘De Pappenheimers’, maar dat was meer voor de gezelligheid. (lacht)

Met ‘Switch’ en ‘Sorry Voor Alles’ heeft Van den Hoof twee tv-hits. Het was ooit anders. Toch moet ook gezegd dat hij - kort door de bocht - louter de boel presenteert. Bij ‘Sorry Voor Alles’ is het een redactie die alle filmpjes maakt, bij ‘Switch’ worden de vragen kant-en-klaar aangeleverd door het productiehuis. “Of ik van a tot z een programma zou willen maken? Ik weet het niet. Ik voel me geen televisiemaker pur sang. Soms moeten er dingen bijgestuurd worden, en merk ik dat die redactie er veel deskundiger in is. Televisie is nog steeds een ontdekkingstocht. Mijn droom was om tekenaar te worden, of professioneel muzikant. Altijd artistieke dingen. Omdat ik echt niks anders kan.”

Problemen

Eén speelt Adriaan uit als presentator, maar het kriebelt om andere dingen te doen. “Een langlopende rol in een serie zou welkom zijn. Dat is geleden van ‘Aspe’.” Ondertussen lonkt het theater. “Mijn show ‘Ja, Maar Eerst Een Diploma’ gaat over wat ik had moeten worden, of willen worden, of wat ik nog kan worden. In mijn vijfde voorstelling, die in januari 2019 in première gaat, kom ik ernstiger dan voorheen uit de hoek. Met het zien opgroeien van de kinderen besef je hoe vlug het leven gaat. Als tiener leek je een zorgeloos leven te hebben, en waren je problemen slechts kleine kwaaltjes. Nu ben ik op een punt in mijn leven dat ik niet meer zo licht over die problemen ga.”

‘Switch’, maandag tot en met vrijdag, 20.45 uur, Eén