Direct naar artikelinhoud
Nations League

"Eén goed WK volstaat niet voor ons": de honger van Toby Alderweireld

Alderweireld spreekt de pers toe in Reykjavik. "Ons doel is om een heel straffe generatie te worden."Beeld BELGA

Het Laugardalsvöllur-stadion. Daar spelen de Rode Duivels vanavond tegen IJsland om de Nations League. Toby Alderweireld ziet er de charme wel van in - het is eens iets anders dan Wembley. En hij voelt zich na een zomer vol hoogtepunten beter dan ooit.

Zijn gelukzalige glimlach neemt de hele perszaal in. Niet dat dat zo moeilijk is. De bescheiden ruimte in het Laugardalsvöllur-stadion doet denken aan die in Eupen of Westerlo, waar je aan de ene kant de persconferentie volgt, terwijl je aan het andere uiteinde een cola kunt bestellen. Ach, het heeft best iets knus, zie je ook Toby Alderweireld (29) denken. Zijn ogen dwalen even af naar de trofeeënkast rechts van hem.

Sinds een week zweeft hij. Zielsblij met zijn dochtertje, Ayla. De zorgen - "ze moet niet te snel met haar eerste vriendje thuiskomen" - zijn voor later. "Ik ben enorm trots", glundert hij. "Natuurlijk bezorgt me dit een extra boost. Of ik niet liever thuisgebleven was? Ik ben blij om hier te zijn, maar ik zal ook blij zijn om na deze match terug naar mijn gezin te kunnen."

'Onze ambitie is om een heel straffe generatie te worden. We hebben honger naar meer'
Toby Alderweireld

Zijn zomer van 2018 begint in Rusland, waar hij na een moeilijk seizoen bij Tottenham weer zijn constante zelve blijkt en er uiteindelijk mag pronken met een bronzen medaille. Het ultieme feestje moet hij evenwel aan zich laten voorbijgaan. De verdediger ligt thuis in zijn bed, geveld door griep. Alderweireld zucht als hij eraan denkt. "Die beelden duiken regelmatig nog eens op. Het is echt spijtig dat ik er niet bij kon zijn. Aan ons om in de toekomst nog beter te doen. Dan zal ik op het feestje zeker vooraan lopen."

Tomorrowland-taferelen

De Nations League winnen, zou dat ook tot zulke Tomorrowland-taferelen op de Grote Markt van Brussel leiden? Alderweireld minimaliseert het nieuwe landentoernooi alvast niet. Het mag dan bij lange niet zo populair zijn als een WK of een EK, Alderweireld heeft het over een "goede opportuniteit om nog beter te worden". Hij neemt geen genoegen met de derde plaats in Rusland. "Eén goed WK volstaat niet om van een grote generatie te spreken. Onze ambitie is om een heel straffe generatie te worden. We hebben honger naar meer."

Het intussen bomvolle perszaaltje in Reykjavik noteert vlijtig zijn woorden. "Het is leuk om eens in IJsland te zijn", gaat hij verder. "Misschien kom ik hier wel nooit meer in mijn leven."

Je ziet het aan alles: deze Alderweireld voelt zich fantastisch in zijn vel. Wat een verschil met afgelopen voorjaar, wanneer zijn relatie met Tottenham verzuurt. Nadat de 83-voudige Rode Duivel in januari de stekker uit de contractonderhandelingen trekt, wordt hij meedogenloos aan de kant geschoven door zijn coach Mauricio Pochettino. Er komen zelfs mentale spelletjes aan te pas. Zo laat Tottenham Alderweireld, die aanvankelijk herstelt van een zware hamstringblessure, pas op de club toekomen als de rest van zijn ploegmaats al naar huis zijn. "Mentaal was het lastig", geeft hij toe. "Maar ik ben altijd keihard blijven werken, met mijn hoofd naar beneden. Het hielp ook dat er een WK aankwam. Mijn focus lag ten volle op Rusland."

Zeven maanden duurt het spelletje van coach Pochettino en Tottenham-voorzitter Daniel Levy. Veelal ontbreekt Alderweireld in de selectie. Meer nog, rept zijn coach met geen woord nog over hem. Amper zes keer staat hij in al die tijd op het veld, waaronder twee FA Cup-wedstrijden tegen Newport en Rochdale. Een transfer dringt zich op. Manchester United informeert nadrukkelijk, maar met Tottenham valt niet te onderhandelen. De vraagprijs van 60 miljoen euro, plus het voorstel om Anthony Martial in de deal te betrekken, doet United duizelen.

Weer basisspeler bij Spurs

Een lastig seizoen kondigt zich aan. Maar kijk, de Premier League is vier speeldagen ver en Alderweireld staat drie keer in de basis, met de 0-3 op Man United als orgelpunt. "Dit is een overwinning voor mezelf", grijnst hij. "Ik ben trots. Het harde werk heeft zijn vruchten afgeworpen. Dat ik Tottenham zeker wilde verlaten, was niet het geval. Anders had ik nu niet meer gespeeld. Natuurlijk hield ik rekening met een transfer, maar ik had het voordeel dat ik me lang op het WK heb kunnen concentreren. Als je zes à zeven weken vakantie hebt en een volle voorbereiding op het seizoen moet afwerken, denk je langer na over je toekomst. Samen met mijn entourage hebben we snel beseft dat ik bij Tottenham zou blijven. En doordat ik van in het begin zo gefocust was, speel ik weer."

In principe loopt zijn contract bij de Spurs in juni 2019 af. Alleen: Tottenham beschikt over een optie van een extra jaar, die het eenzijdig kan lichten. Daardoor wordt tegelijk een afkoopclausule van 25 miljoen euro geactiveerd. Nu Alderweireld weer in de gratie van Pochettino is gevallen, is Tottenham aan zet.