“Voor sommige stuks moet je exact de juiste persoon tegenkomen: een spel van geduld en durf”

Medussa is het levenswerk van zaakvoerder Marc Goyvaerts, die de microbe doorgaf aan echtgenote Sonja, dochter Debbie en diens partner Kristof Lieckens. “De zaak startte meer dan 35 jaar geleden, nadat mijn vader voor zichzelf was beginnen te bouwen in Putte”, legt Debbie uit. “Hij recupereerde materialen via aannemers die ergens een gebouw moesten afbreken en stockeerde alles op een wei naast de bouwwerken. Hij kreeg al gauw vragen van mensen die bepaalde stukken wilden aankopen. Zo groeide zijn hobby uit tot onze uitgebreide collectie van vandaag.”

De zaak verhuisde niet veel later van Putte naar de inmiddels iconische locatie op de Liersesteenweg in Heist-op-den-Berg. Een Londense dubbeldekker, metershoge Zuid-Hollandse kasteeltorens, een gigantische Transformer? Het is er moeilijk om naast de indrukwekkende stukken te kijken die twee kanten van de drukke steenweg inpalmen. “We hebben heel wat meer dan enkele grote en monumentale spullen”, benadrukt Debbie. “Er zit ook massaal veel klein en fijn materiaal in onze collectie: van deurklinken tot allerlei soorten tegeltjes, om maar iets te noemen.”

Stenen tuin

Debbie neemt ons mee in de ‘stenen tuin’ van Medussa, die tjokvol staat met historische materialen, zuilen, beeldhouwwerken, smeedwerken poorten, portieken, dorpels, een gigantische fontein en ander loodzwaar materiaal. “Constant zijn we op zoek naar zaken die ons onderscheiden. Het is net interessant dat niets hier ooit hetzelfde is. We hebben wel een voorkeur voor gotiek en mijn vader heeft een enorm zwak voor zuilen”, knipoogt Debbie. “Zo hebben we allemaal wel iets.”

Debbie benadrukt dat Medussa alleen maar zaken aankoopt waar de familie zelf een goed gevoel bij heeft. “We doen niet mee aan hypes”, verduidelijkt ze. “We hadden bijvoorbeeld gemakkelijk geld kunnen verdienen toen iedereen een tijdje geleden plots een gigantische fluohond in de tuin wilde, maar dan haakt een ander publiek weer af. We kopen dus aan met ons buikgevoel en dat werkt. Ik denk dat hier voor ieder wel iets te vinden is. Het is bovendien leuk om te zien welke mensen voor welke materialen kiezen. Dat kan soms heel verrassend zijn.”

De wandeling op het buitenplein begint gaandeweg meer op een museumrondleiding te lijken. We passeren onder meer een gigantische bronzen gorilla, een arend uit teakhout en een megafontein. Hier en daar staan er onklaar gemaakte obussen en aan de toegang prijkt zelfs een sarcofaag, al zit er natuurlijk geen echte Egyptische mummie in. “Onze tuin is ook in trek bij communicanten en trouwers. Dat levert vaak schitterende foto’s op”, zegt Debbie. “Elke dag maak ik hier een toertje. Bij zwaar stormweer houden we soms ons hart wel eens vast. De meeste spullen zijn ontzettend zwaar, maar eens er één ding valt, zou dat wel eens een domino-effect kunnen veroorzaken.”

Japan

Het bezoek gaat inmiddels verder aan de overkant, waar het delicatere materiaal veilig overdekt staat in de toonzaal. Daar is het aanbod minstens even eclectisch als buiten: roze flamingo’s en een kingsize bed met exotisch motief gaan er hand in hand met eeuwenoude meubels en religieuze voorwerpen. Plots staan we oog in oog met een indrukwekkend kerkornament. Het stuk beeldt het Piëta uit, de dode Christus op de schoot bij Maria. “Het is afkomstig uit het Patershof, de Mechelse kerk waar inmiddels een hotel van werd gemaakt”, weet Debbie. “Ze hebben er ongetwijfeld wel authentieke elementen van de kerk bewaard, maar dit stuk staat dus bij ons.”

Debbie onthult niet veel over de bronnen van Medussa. De spullen komen zowat van overal, net als de klanten. “We hebben bijvoorbeeld een klant die in Japan katholieke trouwkapelletjes bouwt. Hij bouwt ze met authentieke spullen die hij bij ons vindt”, zegt ze. De Zuid-Hollandse kasteeltorens langs de N10 staan er intussen al enkele jaren. Of ze ook daar snel een koper voor denken te treffen? “Daar moet je exact de juiste persoon voor vinden, maar ik twijfel er niet aan dat we die wel tegenkomen. Soms is het een spel van geduld en wat durf.”

Debbie kan in duizendtallen niet uitdrukken hoeveel voorwerpen er bij Medussa gestockeerd liggen. Of het soms pijn doet om van bepaalde stukken afscheid te nemen? “Soms vinden we dat wel eens spijtig, maar het materiaal krijgt toch een goede thuis bij kenners of liefhebbers. In sommige gevallen werd het al eens van de ondergang gered. Dat geeft wel een fijn gevoel.”