7 dingen die we niet mogen vergeten:

1) De prestatie van Cristiano Ronaldo tegen Spanje. Door Ronaldo’s hattrick en vooral vrije trap wakkerde de GOAT-discussie weer aan. De Portugees toonde zijn geitensik en verwees zo naar de Greatest Of All Time-titel die Messi had opgeëist door met een geit te poseren.

2) De flop van de vorige wereldkampioen, zoals voorspeld door onze analist René Vandereycken. De Duitsers werden met 2-0 uitgeschakeld door godbetert Zuid-Korea. Niet veel later lag ook het Argentinië van Messi eruit. Beide finalisten van het WK 2014 gingen in Rusland dus met de billen bloot.

3) De eerste helft van België tegen topfavoriet Brazilië. De Rode Duivels begonnen furieus aan de wedstrijd, met een 2-0-ruststand tot gevolg. Eerder lieten ze de wereld al eens proeven van hun kunsten met een briljante counter tegen Japan, voor velen de goal van het toernooi.

4) Het WK-debuut van de videoref, die bijdroeg tot het recordaantal strafschoppen dat werd toegekend. Enkel in de groepsfase zagen we al 24 penalty’s, waarvan tien na VAR-review. Daarnaast hielp de VAR ook de buitenspeldiscussies uit de wereld.

5) Het filmpje van de Senegalezen die op training samen aan het dansen en het zingen waren, wat de goede sfeer in het elftal benadrukte. Tot spijt van velen slaagde geen enkel Afrikaans land erin zich te kwalificeren voor de tweede ronde.

6) Kylian Mbappé, die menig verdediger een verkoudheid bezorgde. De topsnelheid op het WK staat op naam van Ronaldo (Portugal) en Ante Rebic (Kroatië), met een waanzinnige 34 km/u, maar Mbappé is toch de snelheidsduivel van dit WK. En o zo belangrijk voor de wereldtitel van Frankrijk.

7) De moedige Kroaten, het kleinste land sinds Uruguay dat de finale haalde, met Ivan Perisic op kop. De voormalige topschutter uit de Jupiler Pro League maakte drie belangrijke goals, helaas voor hem werd de treffer tegen Frankrijk nog tenietgedaan.

7 dingen die we beter snel vergeten:

1) De Spaanse soap rond bondscoach Julen Lopetegui, die net voor het WK werd ontslagen en het hele land op z’n kop zette. Daarbij ook nog eens het falen van topdoelman David De Gea, die maar één bal op zeven kon redden en ook blunderde.

2) Twee vervelende groepswedstrijden. Rond Engeland-België ontstond hevige polemiek omdat beide ploegen misschien liever verloren om moeilijke tegenstanders te ontlopen, Frankrijk en Denemarken waren dan weer tevreden met een oersaaie draw om zich allebei te plaatsen.

3) De komedie van Neymar, de Braziliaanse superster die bij het minste zuchtje wind leek te sterven van de pijn en vooral ‘uitblonk’ dankzij zijn spaghettikapsel. Hij ontsnapte nog aan verschillende gele kaarten voor simulatie.

4) De politieke inmenging van Domagoj Vida. De Kroaat scoorde tegen Rusland, maar zijn controversieel “Glorie aan Oekraïne”-filmpje was minder en werd niet in dank afgenomen. “Het was een grap”, zei Vida – vreemd gevoel voor humor heeft die man.

5) De dopinginsinuaties rond de Russen. Niet onlogisch dat de wereld hen met argusogen in de gaten hield, gezien hun enorme aantal kilometers per wedstrijd – ver boven alle andere landen – en hun geschiedenis met verboden middelen. Toch is het triest dat het alweer dáárover moest gaan.

6) De VAR die de mist inging. Te vaak kwam hij níét naar behoren tussen. Denk aan Diego Costa’s armstoot waarna die tegen Portugal scoorde of het duwtje van Steven Zuber waardoor Zwitserland tegen Brazilië een punt meepikte. Of het gedoe rond de handsbal van Ivan Perisic in de finale.

7) Het amateurisme van ref Malang Diedhiou. De Senegalees slaagde er tijdens Uruguay-Rusland nooit in om bij vrijschoppen de muur op de correcte afstand te zetten. Eerst ging hij met een boogje om de spelers heen en trok hij de lijn naar willekeur, later trok hij twee verschillende lijnen.

7 dingen die u al bijna vergeten was:

1) Laurent Ciman die naar huis werd gestuurd. Volgens ‘matrasgate’ zat de Rode Duivel bij de 23, maar dat bleek niet te kloppen want hij was maar reserve en werd twee dagen voor de match tegen Panama terug op het vliegtuig gezet. Plaats moeten maken voor twee (dan nog) geblesseerden, moet pijn gedaan hebben.

2) De beste speler van Barcelona op het WK was een verdediger. De nog maar 23 jaar oude Yerry Mina scoorde drie keer in evenveel duels voor Colombia. Hij vulde zo de leegtes die de verwachte uitblinkers James Rodriguez en Radamel Falcao lieten.

3) De Kroaat die na één match al huiswaarts werd gestuurd. Nikola Kalinic, niet te verwarren met Lovre Kalinic van Gent, weigerde in te vallen in het duel tegen Nigeria. Daarop gooide bondscoach Zlatko Dalic hem onmiddellijk uit de selectie, waardoor hij de finale miste.

4) Dat Paolo Guerrero zijn dopingschorsing net op tijd van zich afschudde. De Peruviaan werd eerst zes maanden geschorst na een positieve test op een bestanddeel dat in cocaïne zit, maar mocht toch spelen en scoorde zelfs. Peru lag er ondanks hun swingende spel wel meteen uit.

5) Dat Paulo Dybala erbij was. De getalenteerde topschutter van Juventus kreeg amper 22 speelminuten op het WK. Was het de keuze van de bondscoach of van Lionel Messi, wie zal het zeggen. In elk geval lag Argentinië er, ondanks die aanvallende luxe, snel uit.

6) De Egyptische doelman Essam El-Hadary die zich met 45 jaar en 161 dagen tot oudste speler ooit op een WK kroonde, in de match tegen Saoedi-Arabië. Ook opvallend is dat El-Hadary al 159 caps verzamelde sinds 1996, maar toch in Rusland pas zijn WK-debuut maakte.

7) De middelvinger van Robbie Williams tijdens de openingsceremonie. Het was een opvallend beeld toen de Brit tijdens zijn optreden recht in de camera keek en zijn middelvinger opstak. “Ik stond onder grote druk”, zei hij later. Gelukkig waren er snel mooie goals om dat gedoe te vergeten.