Direct naar artikelinhoud

Arthur was altijd veel te iel en te broos voor aanranding

De enige BN'er die de afgelopen week geen schuldbekentenis deed, was Peter R. de Vries.

Column Arthur van Amerongen
Beeld Gabriel Kousbroek

Ik keek iets te lang in de ogen van het kassameisje. Gelukkig reageerde ze niet, maar ik voelde me op dat moment een klootzak. Nou wil ik niet geringschattend doen over Portugese caissières want die hebben macht. Ze kunnen je dag verpesten, net als oom agent, de postbeambte en alles hier wat een pet draagt en/of achter een balie zit.

Na de schaamte kwam de voldoening van het zelfreinigend vermogen.

Ik had mij op mijn lagere lusten betrapt, al was het vooral een fetisj. Ik ken geen man die niets met kassameisjes heeft.

Deze had een ontluikend snorretje, een dopneus en een flinke krentenbaard die nogal slordig was geplamuurd. In de Algarve rekent men dit alles tot de zeven schoonheden. Ik geilde vermoedelijk dus louter op haar machtspositie.

Triomfantelijk verliet ik de Pingo Doce. Ik moest iets met dat gevoel doen. Een publieke schuldbekentenis. En toen ging het deksel van de beerput.

Op klassenavonden flikkerde ik aspirines in de cola, want daar werden de meisjes geil van. Dat had ik van de oudere scholieren gehoord. Wat geil was, wist ik niet. Zo ben ik door de grote jongens eens naar de apotheek gestuurd voor een literfles geil. Na de aspirines ging er Spaanse vlieg in de cola. Hartstikke duur en de meisjes gingen er hooguit van kotsen. Petting beperkte zich tot de stijve lul tijdens het schuifelen op Samba pa ti en Albatross.

Me too dus. De enige Bekende Nederlander die de afgelopen week niet meedeed aan #Ihave was gek genoeg Peter R. de Vries, normaliter haantje de voorste als het gaat om holle, vrijblijvende kreten.

De mannelijke scribenten van de Joop rolden over elkaar heen met hun schuldbekentenissen. Eentje had ooit geknipoogd naar een meisje in een bar en wilde nu zijn pielemuis afzagen met een elektrisch broodmes. Dat idee had hij gejat van Gérard Depardieu in de film La dernière femme, van Marco Ferreri.

Heel baldadig dacht ik: als alle mannen nou homo worden, dan is het toch gebeurd met de heteroseksuele intimidatie?

Heel baldadig dacht ik: als alle mannen nou homo worden, dan is het toch gebeurd met de heteroseksuele intimidatie? Maar dan ook geen druppel zaad meer afstaan, zelfs niet aan de spermabank.

Ik kwam tot de conclusie dat ik een blank blazoen heb, want ik was altijd veel te iel en te broos voor aanranding. Vaak werd ik op straat in elkaar geslagen door achterbuurtmeisjes. Seks dwong ik af door heel zielig te doen, desnoods ging ik huilen. Tot op de dag van vandaag werkt dat uitstekend. Dan maar een sneeuwvlokje.