Verloren op school: brooddozen met haar op en overvloed aan mutsen

Nog een paar dagen te gaan en het schooljaar zit er weer op. Die laatste schooldagen zijn traditioneel het moment om nog één keer de verloren voorwerpen uit te stallen, in de hoop dat de rechtmatige eigenaar gevonden wordt. Uit een rondvraag van onze redactie bij vijftien Limburgse basis- en secundaire scholen, blijkt dat er per school minstens honderd verloren voorwerpen achterblijven.

“Wij stallen één keer per trimester alles uit en verwittigen de ouders via Smartschool”, vertelt Leen Claes van het Sint-Franciscuscollege in Heusden-Zolder. “We hebben al filmpjes gemaakt en op Facebook geplaatst zodat de ouders de spullen konden zien. Toch blijven veel dingen liggen.” “Het is een plaag die elk jaar erger wordt”, zegt Wilfried op ’t Roodt, directeur van basisschool De Kievit in Kiewit (Hasselt). “We vragen aan de ouders om alles te merken met de naam van het kind. We stallen drie keer per jaar alles uit, doen een oproep via ons digitaal platform en nog blijft er zoveel achter. We hebben de spullen gesorteerd: van mutsen en sjaals tot een nep-gsm en een slaapmaskertje. De kapstok hangt vol met jassen en kleding. Buiten onder het afdak liggen de koekjesdozen en brooddozen uitgestald. Soms met haar op.”

Sleutels

Turnzakken, jassen en brooddozen staan in de meeste scholen in de top drie. “Alles wat kinderen op de speelplaats kunnen uitspelen, geraken ze kwijt”, zegt Stefan Jans van BS De Eik Wellen. In Mosa-RT Maaseik is er een andere topper. “Hier worden het vaakst de sleutels gevonden”, vertelt algemeen directeur Erik Peeten. “Hier liggen er toch een vijftigtal die van niemand lijken te zijn. Die moeten we in de vakantie allemaal weggooien. Er ligt ook al een tijdje een wandelstok. Geen idee van wie die is of hoe die hier komt.”

Ook waardevolle voorwerpen geraken zomaar verloren en worden niet opgehaald. “Juweeltjes, een uurwerk met stappenteller, een iPod”, somt Rohnny Michiels op, directeur van basisschool Sint-Martinus in Herk-de-Stad. “Zelfs kleding van dure merken blijft achter”, zegt Hubert Crals van de Genkse Europaschool. “Van Dolce & Gabbana bijvoorbeeld. Al kan dat ook nep zijn.” Eén ding houden de scholieren altijd bij de hand: “Gsm’s krijgen wij hier heel zelden binnen”, klinkt het bij VIIO Tongeren. “Hoe zou dat toch komen?” (lacht)

Goede doelen

Spullen die niet worden opgehaald voor het einde van het schooljaar, worden meestal aan goede doelen of organisaties in de buurt geschonken. In Heusden-Zolder worden de turnshirts fris gewassen aan leerlingen die het minder breed hebben geschonken. “Andere kleding gaat naar Sint-Vincentius of geven we mee met een werknemer uit Gambia wanneer hij naar zijn thuisland trekt”, vertelt Claes. Idem bij BS Klim-op in Sint-Truiden. “Een juf maakt pakketjes met kleren voor gezinnen die het niet zo breed hebben. De rest gaat naar de Kringwinkel”, zegt directeur Philip Marguillier. “De brooddozen worden leeggemaakt en afgewassen. Soms zijn ze nog bruikbaar in de klassen: om pionnetjes van een spelletje in te bewaren.”

“Wij houden de spullen bij tot 3 juli. Daarna gaat alles naar Sint-Vincentius”, zegt op ’t Rood van De Kievit. “Brooddozen willen ze zelfs niet meer omdat het er zo veel zijn. Ik heb al een collega gezien die een hele voorraad brooddozen naar het containerpark bracht. Wat moet je er anders mee?”

Top 3 - Turngerief - Kleding, mutsen en sjaals - Brood- en koekendozen

Vreemde voorwerpen - Eén schaats - Wandelstok - Nep-gsm

Waardevolle voorwerpen - Uurwerk met stappenteller - Busabonnement - Merkkleding