Je dood drinken, dat volstaat tegenwoordig om een eerbetoon te krijgen

The Hollywood Vampires komen naar Graspop. De Amerikaanse supergroep speelt zondag als voorlaatste op het hoofdpodium. Enkel Ozzy Osbourne staat een trapje hoger op de affiche. Dat is opvallend voor een band die nooit eerder in ons land speelde en (als collectief) geen enkele hit scoorde. In dit concrete geval rechtvaardigt de som van de individuen hun prominente aanwezigheid op de Metal Meeting. Of de band muzikaal even spannend klinkt als hun biografie beweert, moet nog blijken.

Shockrocker Alice Cooper richtte The Hollywood Vampires op in 2015, kort na de dood van Lemmy van Motörhead. Joe Perry (Aerosmith) en acteur Johnny Depp toonden onmiddellijk interesse. Het trio vormt de spil van de groep. In het repetitiehok, de studio en op het podium laten ze zich met plezier vergezellen door spectaculaire muzikale vrienden als Paul McCartney, Dave Grohl, Tom Morello (Rage Against The Machine), Marilyn Manson en Joe Walsh (o.a. Eagles).

Macho’s onder elkaar 

De groepsnaam refereert aan een legendarisch muzikantenclubje uit de jaren 70, waarvan Alice Cooper deel uitmaakte. Harry Nilsson, Jim Morrison, John Lennon en leden van The Monkees en The Who vonden elkaar in een soort van clubhuis boven The Rainbow, een bar (en restaurant) op de Sunset Strip in Los Angeles. De oorspronkelijke Hollywood Vampires kwamen niet samen om over muziek te praten. Ze wilden samen drinken. Hoe meer, hoe liever. Macho’s onder elkaar. De excessen werden (op enkele foto’s na) nooit visueel gedocumenteerd, maar enkele extravagante gebeurtenissen raakten via mondelinge overdracht toch in het collectieve rock-’n-roll­geheugen. Zonder bronvermelding, uiteraard.

Het overgrote gedeelte van de anekdotes bewijst dat het verheerlijken van alcoholmisbruik moeilijk verdedigbaar is. Ieder mens heeft recht op een studentikoze herinnering waarbij alcohol voor animo zorgde, maar als het te vaak gebeurt, wordt het triestig. Een verslaving maakt veel kapot. Keith Moon, de Britse drummer van The Who, stierf in 1978 aan een overdosis chloormethaziol, een geneesmiddel voor het bestrijden van een alcoholverslaving. Hij was een Hollywood Vampire.

Zijn tragische levenseinde vormt spijtig genoeg geen uitzondering. Soms duurt het even voor de miserie doordringt. Alice Cooper verloor in de jaren 80 zijn gezin, platencontract en mentale gezondheid, voor hij besefte dat een ontwenningskliniek zijn enige uitweg was. Dat verklaart de wisselende samenstelling van de club: artiesten reizen de wereld rond, ze brengen tijd door in afkickcentra of ze leggen vroegtijdig het loodje. De combinatie seks, drugs en rock-’n-roll werkt alleen bij mensen die niet noodzakelijk ouder willen worden dan 27. Dat is de tragische realiteit.

Pater Damiaan

The Hollywood Vampires betuigen naar eigen zeggen hun respect aan de legendarische club van bingedrinkers. De tijd waarin je Pater Damiaan-achtige toestanden moest uithalen om een eerbetoon te verdienen behoort tot het verleden. Tegenwoordig volstaat het om je dood te drinken.

De band die in Dessel aantreedt bevat eveneens (voormalige) leden van Guns N’ Roses en Stone Temple Pilots. Of de tributeband van hierboven de zegen uit de hemel krijgt van John Lennon en Keith Moon valt moeilijk in te schatten. Niets tegen de gitarist van Aerosmith en de acteur uit Pirates of the Carribean, maar het wringt toch een beetje. Daar ligt gegarandeerd geen enkele festivalganger van wakker als The Hollywood Vampires zondagavond een hoop klassiekers van The Who, Motörhead, The Doors en oppervampier Alice Cooper uit hun mouw schudden.

Het themanummer ‘My Dead Drunk Friends’ mag je als vijfde op de setlist verwachten. De tekst vat de grondbeginselen van de band nog eens bondig samen: So let’s have another for all of my brothers, who drank until they died. My dead drunk friends (woo hoo!). In een liedjestekst klinkt zoiets cooler dan in werkelijkheid.

Geniet en drink (verstandig) met maten.