Chris Baggerman: 'Christenen moeten problemen op het werk eerder aankaarten'
Geldermalsen
U bent 29 jaar betrokken geweest bij christelijke werkgevers. Wat is uw boodschap aan hen?
‘Dat ze, als hun bedrijf in financiële problemen komt en een reorganisatie nodig is, afspraken moeten maken met vakbonden. Ook als dat wettelijk niet verplicht is. Bij christelijke werkgevers is dat niet altijd zo vanzelfsprekend als bij andere werkgevers. Waarom dat zo is, heb ik nooit begrepen. Je ziet soms dat christelijke werkgevers met elke werknemer apart afspraken maken over vertrek. Het gevolg is dat werknemers die slecht voor zichzelf kunnen opkomen met minder goede afspraken het bedrijf verlaten dan werknemers die dat wel kunnen. In een sociaal plan staan objectieve afspraken over wie wel en niet ontslagen mag worden, en over bijvoorbeeld extra begeleiding voor kwetsbare werknemers.’
Welke les hebt u voor christelijke werknemers?
‘Dat ze eerder het gesprek moeten aangaan met hun baas. Juist bij christenen zie je schroom om problemen op het werk tijdig aan te kaarten. Dan gaat het bijvoorbeeld om ideeën hoe het werk beter georganiseerd kan worden, of over de moeite die ze hebben werk te combineren met mantelzorg. Dat zal te maken hebben met hun calvinistische aard om gewoon hard te werken. Maar een werkgever kan meedenken en kan helpen om de werkdruk te verminderen.’
Wat was het hoogtepunt in al die jaren?
‘Een hoogtepunt, maar tegelijk ook een dieptepunt voor mij was 11 september 2001. Na jarenlange lobby vanuit de RMU werd in de Tweede Kamer een voorstel aangenomen dat iedereen, ongeacht zijn motivatie, niet verplicht kan worden op zondag te werken. Wij zaten klaar om een persbericht naar de media te sturen, toen onze pr-medewerker kwam vertellen dat er een aanslag was gepleegd in New York. Een ander hoogtepunt was de invoering van de verplichte maatschappelijke stage op scholen, in 2011. Ook daar hebben wij ons hard voor gemaakt.’
En het dieptepunt?
‘Dat was het faillissement van installatiebedrijf Imtech in 2015. Dat bedrijf, met 22.000 werknemers in 35 landen, was door fraudezaken in Duitsland en Polen in de problemen gekomen. De curatoren kozen ervoor onderdelen van Imtech via een flitsfaillissement te verkopen. Daarbij werden de medewerkers aan het eind van de dag ontslagen, en de dag erna kon de nieuwe eigenaar kiezen wie hij wilde aannemen. Ik vond dat kwalijk: als je een bedrijf koopt, koop je de lusten én de lasten. Het was ingrijpend om personeel te begeleiden in die situatie. Het Europese hof heeft vorig jaar gelukkig een streep gezet door zulke flitsfaillissementen.’
Hoe ziet u de toekomst van christelijke vakorganisaties, zoals de RMU?
‘Zolang vakorganisaties een beweging zijn die handelt vanuit betrokkenheid op mensen en morele verontwaardiging, zie ik toekomst.’
Wat is die morele verontwaardiging anno 2018?
‘Voor de RMU is dat de uit het lood geslagen fiscale behandeling van eenverdieners. Dat zij zo veel meer belasting betalen, is een inbreuk op de beschaving.
De recente emancipatienota van minister Ingrid van Engelshoven spreekt boekdelen: geen woord van warmte over gezinnen. Nee, vrouwen moeten massaal de arbeidsmarkt op. Andere oorzaken van morele verontwaardiging zijn de miskenning van de zondag als rustdag en de schandalige topsalarissen. FNV heeft voorgesteld dat de top maximaal twintig keer meer mag verdienen dan de gemiddelde werknemer. Ik vind dat wel een goed voorstel. De top heeft een voorbeeldfunctie. Grote verschillen gaan ten koste van de sociale cohesie.’
U bent nu 63 en gaat eerder met pensioen. We moeten toch juist langer doorwerken?
‘Door de jaren heen heb ik geprobeerd mijn uitgaven te beperken en mijn hypotheek zo veel mogelijk af te lossen. Door drie jaar eerder met pensioen te gaan, krijg ik een lagere uitkering – mijn vrouw en ik kunnen daarvan rondkomen. Ik wil gaan genieten van mijn kleinzonen. En sinds enkele maanden werk ik één dag in de week als touringcarchauffeur. Daarmee gaat een jongensdroom in vervulling.’ <