26 september 2017 om 03:00
Luister naar

Psst: 'Twinnen met je mini-me'

De kinderkleding heeft echt het mini-me-gevoel, stond in de bijlage Leven van woensdag (20 september) te lezen. ‘Mini-me’s’ zijn kinderen die wat betreft kleding een kopie zijn van hun ouders. Ik zie ze soms in de kerk. Gezinnen waarin zoons en dochters lijken op een kleinere versie van hun vader en moeder. Ik vraag me altijd af wiens idee het was om alles van hetzelfde merk in verschillende maten aan te schaffen.

Volgens de website Goodgirlscompany ontdekken steeds meer moeders – onder aanvoering van zangeres Beyoncé en realityster Kim Kardashian – hoe leuk het is om te ‘twinnen met je mini-me’. Met andere woorden: als je even groot zou zijn en dezelfde leeftijd zou hebben, zou je voor tweelingzusjes kunnen doorgaan. Het kan niet veel anders betekenen dan dat de een zich te kinderachtig, of de ander zich te ouwelijk kleedt.

Er is natuurlijk niets mis mee. Vroeger deden de mensen niet anders, omdat er niets anders was. Zolang kinderen er geen moeite mee hebben, heb ik dat ook niet. Wel met de term ‘mini-me’. Als je jezelf in klein formaat wilt zien, moet je in je fotoalbum kijken, niet naar je kind.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Er wordt 17 miljard euro verdiend aan mensen met schulden. Kwijtschelden is waarschijnlijk goedkoper

De problematische schuldenlast in Nederland is 3 miljard. Sociaal werkers, deurwaarders, ambtenaren, advocaten en administrateurs hebben daar hun werk van gemaakt. Kosten: 17 miljard. Wim Dekker pleit voor een jubeljaar.

Het is echt niet vreemd dat Renze Klamer zich ook zonder geloof gelukkig voelt

Renze Klamer vindt het vervelend als mensen tegen hem zeggen: 'We bidden voor je.' Wat kerkverlaters vervelend vinden, is niet maatgevend, stelt Reina Wiskerke. Toch begrijpt ze de allergie van Klamer.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Ik dwing me met mijn vliegangst naar de stewardess te kijken. Als zij lacht zal het vast goed zijn

Als ik me er op zou voorstaan dat ik niet meer vlieg zou dat bewondering kunnen oproepen, maar zo'n offer is dat dus niet voor mij. Ik vind vliegen namelijk verschrikkelijk, schrijft Anita Zeldenrust in het vliegtuig.

Afbeelding

Hoe de angst van een christen verdreven kan worden en hoe jij daar een rol in kan spelen

Zondag barstte een patiënt in huilen uit na de dienst, omdat ik hem als protestants pastor geen communie kon geven, schrijft Kelly Keasberry. Ze nam de snikkende man in haar armen, waarop er iets wonderlijks gebeurde.

Al is het leven nog zo snel, de dood achterhaalt hem wel. Als kind kwam ik daar al vroeg achter.

Het is de Opgestane die mij opwacht aan het eind. Sterker nog: die voor me uit gaat

Aanvallen van drones op Isfahan. Isfahan: met die naam opende bij Klaas Vos het deurtje naar poëzie, naar het gedicht De tuinman en de dood van P.N. van Eijk.

nd

Tanya (40) uit Oekraïne heeft zeven zussen. Vijf emigreerden er naar Australië. 'Maar ik blijf hier'

Vreugde en nieuwe moed bij Oekraïeners, ook in Nederland: het Amerikaanse steunpakket komt eraan. In de Alblasserwaard zijn de contacten met Oekraïne nog steeds sterk, schrijft Hilbrand Rozema.

Bart Jan Spruyt is historicus en docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld Hervormd Seminarium.

Geef autonomen aandacht, erkenning en een goed gesprek. Confrontatie werkt niet

Mensen die zich ‘als staatsburger uitschrijven’ moet je niet hard aanpakken. Dat bevestigt hen alleen maar in hun gelijk dat de overheid omvergeworpen moet worden, zegt Bart Jan Spruyt.

Jan-Willem Wits

De schuilkerken van toen zijn het hoofddoekjesverbod van nu. We zijn altijd al goed geweest in pesten

De weerzin van iemand als Geert Wilders tegen de islam is niet nieuw, maar sluit aan bij een lange traditie van het (weg)pesten van andersdenkenden, schrijft Jan-Willem Wits.

Doorgeslagen diversiteitsdenken belast herdenking van de oorlog met onnodig schuldgevoel

Het ongecompliceerde leven van De Bauers op tv, leid je weg bij gepolariseerde discussies. Zelfs de dodenherdenking in Nederland staat onder spanning. Reina Wiskerke ergert zich wat dat betreft aan Andrée van Es.