Waarom moet politiek ander engagement in de weg staan?
Nand De Klerck (24) is politicoloog. Hij werkte als parlementair medewerker van Meryame Kitir (sp.a) en is actief in verschillende jeugd- en sportverenigingen in Sint-Niklaas.
Iedereen die ooit van veraf of dichtbij betrokken was bij de politiek zal deze situatie wel herkennen: 'Hey, van waar ken ik nu weer? Gij zijt toch ne politieker hé?' Waarop ik dan meestal antwoord: 'Hey, ja dat klopt. Dat is een van mijn vele hobby's'. Meestal verwachten mensen dit antwoord niet en reageren ze verbaasd. Wat ik maar probeer te verwoorden: een politieke stempel staat ander ander engagement vaak in de weg, of remt het af. Dat zou toch nooit de bedoeling mogen zijn.
Mensen beoordelen en in hokjes duwen: niets menselijks is ons vreemd. Iedereen doet het in mindere of meerdere mate, bewust of onbewust, om zijn of haar omgeving bevattelijk in kaart te brengen. Zo gaan mensen die politiek actief worden, prompt in het vakje 'politicus' – zoals ik heb gemerkt. Om daar in lengte van jaren, en ik vrees voor altijd, in te blijven zitten. Dat is soms heel jammer voor de persoon in kwestie, aangezien politiek voor de meesten slechts een van de zaken is om mee bezig te zijn.
Mezelf beschouw ik in de eerste plaats niet als politicus. Ik zie me als een jonge inwoner van Sint-Niklaas, als broer, als vriend, als scout, als iemand die graag voetbalt, aan CrossFit doet, loopt,... én als iemand die actief is in de politiek. Maar vaak gaan deze eerste facetten van je identiteit verloren wanneer mensen weten dat je in de politiek actief bent.
Waarom ik dat betreurenswaardig vind? Bepaalde initiatieven kun je niet of moeilijk op poten kan zetten, omdat je in dat hokje zit. Wanneer je verantwoordelijkheid wil opnemen in organisaties of een rol wil spelen bij projecten word je al te vaak argwanend bekeken.
Tijdens de sperperiode ben je als kandidaat beperkt in wat je kan of mag organiseren. Daardoor worden goede ideeën, die een meerwaarde zouden betekenen, soms niet uitgevoerd
Dat er bepaalde gedragsregels zijn, begrijp ik volkomen. Die zijn er ook gekomen omdat mensen die ‘politiek actief’ waren in het verleden zich vaak niet gedroegen zoals het hoorde. Ik heb het bijvoorbeeld over de sperperiode. In de aanloop naar de verkiezingen ben je als kandidaat beperkt in wat je kan of mag organiseren. Spijtig genoeg zorgt dat er soms voor dat goede ideeën, die wel een meerwaarde zouden betekenen voor je stad of gemeente, niet worden uitgevoerd.
Voetbaltoernooi
Zo had ik het idee om in de zomer een voetbaltoernooi te organiseren in Sint-Niklaas. De bedoeling was om alle voetbalploegjes uit de verschillende wijken van de stad samen te brengen in de MF Soccer Arena voor een groot stadstoernooi: 9100 United. De dag zou aangevuld worden met optredens van lokale rappers, dj’s, en ga zo maar door.
Dat initiatief kan niet doorgaan omdat ik kandidaat ben voor de lokale verkiezingen in oktober en zoiets organiseren niet mag volgens de regels van de sperperiode. Dat zou ongeoorloofde reclame zijn voor mij als kandidaat. Terwijl dat wat mij betreft niets met politiek te maken heeft. Ik wou dit toernooi organiseren omdat ik hou van voetbal en wil zorgen voor beweging en inclusie in de stad.
Het is maar een voorbeeld, maar ik kan me voorstellen dat er veel andere zijn, binnen of buiten de sperperiode. Mag ik pleiten voor meer nuance? En een lans breken voor de gedachte dat politici ook maar mensen zijn, burgers met engagementen binnen én buiten de politiek.
Ik weet dat de politiek geen hoog aanzien meer heeft bij de bevolking. Dat is de fout van de politiek en daar moet hard aan gewerkt worden. Tegelijk mag het voor mensen geen rem zijn op hun andere engagementen, die dikwijls heel waardevol zijn voor hun omgeving en zichzelf.