Steeds meer mensen kiezen voor steenweg tussen Antwerpen en Boom: "Wonen aan de drukke A12? Fantastisch"
Ondanks de status van vervuilende en drukke verkeersader, is de Boomsesteenweg in Antwerpen populairder dan ooit als woonplaats."Winkels op overschot, een bushalte dichtbij en geen overbuur die door de gordijnen gluurt."
“Mag ik u eerst zelf iets vragen? Heeft u sinds u binnen bent al één auto gehoord?” Albert De Boeck (72) werpt de vraag nogal stellig op in zijn appartement, omdat hij het antwoord natuurlijk al weet: neen. Het is nochtans maar een voorgevel verschil met het eeuwige lawaai, aan de andere zijde ervan ligt de decibelfabriek genaamd Boomsesteenweg. “Dat is het eerste wat we gecontroleerd hebben als we de nieuwbouw kwamen inkijken”, knikt zijn vrouw Rita Jacobs (69). “Radio van de stielman afgezet, ramen toegedaan en geluisterd. Alleen als je goed je best doet, hoor je het verkeer."
Het koppel verhuisde al in 2005, maar de situatie is amper gewijzigd. “Het is een beetje drukker geworden misschien.” Veel drukker moet het alvast niet worden. Tussen Boom en Antwerpen is er als chauffeur op de A12 en de Boomsesteenweg – die er naast en door elkaar lopen – geen ontkomen aan een diepe zucht: de auto’s zorgen voor een diagonaal steekspel in het slenterende verkeer, overstekend naar de vele baanwinkels die het zicht eindeloos lijken te belemmeren.
En af en toe staan er dus ook wat residenties nogal hulpeloos in het commerciële lint. Overblijfsels van het verkavelingsdenken, zou je denken, maar postbezorger Johan Vuyst (64) beweert deze week in de Gazet van Antwerpen het tegendeel: er komen steeds meer postbussen bij op de Boomsesteenweg. Waar de gemeente Aartselaar gekruist wordt, is een appartementscomplex inderdaad in volle opbouw. "Slechts drie appartementen zijn nog niet weg", klinkt het bij het immokantoor.
Ook de Stad Antwerpen bevestigt de stijging voor het Antwerpse gedeelte: van 580 inwoners in 2008 naar 660 in 2013. Weer vijf jaar later, op 1 januari 2018 wonen er 701 mensen op de Antwerpse Boomsesteenweg. Of deze groei groter is dan de gemiddelde inwonersgroei, "daar heb ik totaal geen idee van", aldus Dirk Delechambre van Stad Antwerpen.
Zwart stof
Maar de groei op zich is al merkwaardig, want hij druist in tegen elke maatschappelijke gewaarwording die zich de laatste jaren laat optekenen: luchtkwaliteit, geluidsoverlast en verkeersveiligheid.
Op een kaart van de Vlaamse Milieumaatschappij met recente NO2-waarden (een goede indicator voor luchtvervuiling) is de Boomsesteenweg in rood gedrenkt: een wettelijk ontoelaatbare luchtkwaliteit – en de wet is op dat vlak vrij vergevingsgezind. "Bijna elke dag moet ik het zwart stof van de ramen vegen", verwoordt Diana Oulad Anar (37) hoe erg het gesteld is. Haar dochter van 16 heeft nochtans mucoviscidose (levensbedreigende slijmvliesaandoening). "Natuurlijk zou ik liever hebben dat ze gezonde lucht inademt, maar momenteel kunnen we dit huren van een familielid aan een goede prijs."
Het is de oefening die elke bewoner hier maakt: de Boomsesteenweg wordt in de balans gegooid met al zijn pro's en contra's. In de laatste categorie horen we naast de usual suspects ook een gevoeligheid aan inbraken en de busstrook. "Die heeft niet alleen onze parking ingepalmd, maar wordt echt misbruikt als racebaan", vertelt Sandra Van der Herten (52). Maandagochtend nog raakte een fietsster zwaargewond bij een ongeval op een kruising.
Net als in Zaventem
Maar die nadelen wegen dus blijkbaar niet op tegen de voordelen. Voor Van der Herten speelde bijvoorbeeld het professionele verhaal. "De crèche die ik toen uitbaatte, was aanpalend. Iets dieper in het centrum van Aartselaar zou misschien rustiger zijn geweest, maar dan ga je ook veel meer betalen natuurlijk. Al bij al woon ik hier eigenlijk heel graag."
En ondanks de opmerkingen is er niemand die echt klaagt over het nabijgelegen gedrocht. "Dat is alsof je in Zaventem gaat wonen en klaagt over de vliegtuigen", vertelt Greet Van der Taelen (63), al 30 jaar trouw aan de steenweg. Als om te benadrukken dat de NO2-waarden haar geen fluit interesseren, steekt ze binnenskamers een sigaret op. "Of ik hier graag woon?" Haar ogen glinsteren bijna bij de vraag.
"Er is een overschot aan winkels, een bushalte dichtbij, en ik heb geen overbuur die door de gordijnen gluurt. Dat is pas privacy", zegt Van der Taelen. Geen inkijk, maar wel uitkijk, en er gebeurt altijd wel iets op de Boomsesteenweg. Haar vader, die inwoont, heeft zijn vaste plekje aan de voorruit. "Hij vindt het fantastisch om naar buiten te kijken, en ik heb de hele dag iemand die rapporteert wat er passeert", lacht ze.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie