Direct naar artikelinhoud
DM Zapt

Bridget Jones gone bad, het blijft moeilijk te geloven

Renée Zellweger in de nieuwe Netflix-reeks ‘What/If’.Beeld Adam Rose/Netflix

In DM Zapt zet de tv-redactie van De Morgen de blik op oneindig. Vandaag schrijft Robin Broos over de rol van Renée Zellweger in de Netflix-reeks What/If.

Ik kan het maar beter bekennen aan het begin van deze column: ja, ik heb destijds Bridget Jones’s Diary en zelfs Bridget Jones: The Edge of Reason in de bioscoop gezien. Kijk, dat was dé romcomhit toen ik op de grens met volwassenheid balanceerde. Een genre dat toen steevast gepaard ging met een verplichte rol voor Hugh Grant als love interest. Het soort film waar je als jongen naartoe ging om zelf een love interest te imponeren. Achteraf bekeken, ben ik daar niet trots op. Toch wil ik dat deel van mijn adolescentie niet verloochenen.

Maar goed. Sindsdien roept het gezicht van Bridget-actrice Renée Zellweger bij mij telkens dezelfde zielige beelden op. Die van zalmroze bommaondergoed, spinning in weinig flatterende sweatpants en Ben & Jerry’s lepelen onder een iets te dik donsdeken op de tonen van Celine Dions cover van ‘All By Myself’. Oké, en heel soms doet het me denken aan dat Playboy-konijnenpak op een poshe receptie. Dat terzijde.

Renée Zellweger in ‘Bridget Jones's Diary’Beeld RV

Kortom: cast Zellweger in om het even welke andere rol en het is bij voorbaat ongeloofwaardig. Net zoals we Herman ‘Marcske’ Verbruggen altijd blijven linken aan chocomelk, Marleen ‘Simonneke’ Merckx aan overdadig janken en Guy Van Sande aan kinderporno. En dat had Zellweger zelf ook in de gaten. Zo lastte ze bewust een pauze in, vertelde ze deze week in Het Laatste Nieuws. “Ik vond mezelf zo saai”, zei de actrice. En wij ook. 

Botox

Vandaag, zo’n vijftien jaar en dertien botox-behandelingen-met-variërend-succes later, maakt Zellweger een onverwachte comeback in een compleet ander genre. In de Netflix-serie What/If speelt ze de sluwe, meedogenloze en veel te rijke bitch Anne Montgomery, die om onduidelijke redenen investeert in een bijna-gefaalde pharmastart-up. In die hoedanigheid doet ze een dubieus aanbod aan een pasgetrouwd koppel, wat hun hele leven en geloof in de wereld nog meer overhoop haalt dan een passage van Marie Kondo.

Renée Zellweger in de nieuwe Netflix-reeks ‘What/If’.Beeld Erik Voake/Netflix

Ik geef toe, het heeft even geduurd voor het vileine kwaad op het gezicht van Zellweger me kon overtuigen. Maar halfweg dit seizoen kan ik enkel vaststellen: wat doet ze dat goed. Bridget Jones gone bad, als een soort Cruella De Vil wears Prada, een feeks waarvan je hoopt dat je haar nooit van zijn leven tegenkomt. En ook verhaaltechnisch zit alles interessant in elkaar. Enfin, voorlopig toch. Met wat geluk worden alle losse eindjes aan het eind van aflevering tien samengeknoopt. Met wat pech wordt dit de grootste sof die Netflix dit jaar op de wereld loslaat.

Maar als What/If  één ding bewijst, is het dat Zellweger meer kan dan zielig onder dekentjes kruipen. Ik zie geen Bridget Jones meer. En godbetert, ik bekijk nooit meer een Bridget Jones’s Diary-verfilming.

What|If, vanaf 24/5 integraal op Netflix.