Te veel Obama: waarom Trump geen lint kwam doorknippen bij de nieuwe ambassade in Londen

Een eenzame demonstrante, in zwart gekleed, staat voor de Amerikaanse ambassade in Londen. 'Trumpeach' is de korte boodschap die ze op haar bord heeft geschreven, maar het onderwerp van haar bezwaarschrift besloot vorige week géén lint te komen doorknippen.

De locatie is niks en het gebouw is veel te duur, vond president Trump. Wat de wispelturige bewoner van het Witte Huis aan zich voorbij heeft laten gaan, is een gebouw dat twee gezichten toont van het moderne Amerika: zeer goed beveiligd en uiterst milieuvriendelijk, al is dat laatste niet iets dat de Amerikaanse president veel bezighoudt.

Het gebouw, dat een miljard dollar (817 miljoen euro) heeft gekost, bevindt zich aan de zuidoever van de Theems, tussen het op een ruimteschip gelijkende busstation van Vauxhall, het Ceaucescu-achtige MI6-hoofdkwartier en het Battersea Power Station, dat door een Maleisische projectontwikkelaar in de steigers is gezet.

De ambassade maakt deel uit van het Embassy Gardens-miljardenproject, dat over een paar jaar afgerond moet zijn. Het onderkomen van ambassadeur Woody Johnson is niet eens de parel van de nieuwe wijk. Die eer gaat naar een doorzichtig zwembad dat tussen bovenste etages komt te hangen van twee tien verdiepingen tellende woontorens.

"Tien jaar geleden was dit een verlaten industrieterrein, waar je zo snel mogelijk langs reed. Je had hier niets te zoeken", zegt Peter Jessen, een Londenaar die, na een loopbaan in de olie, van zijn pensioen geniet. "Je ging hooguit naar het dierenasiel van Battersea, voor een hond", voegt zijn vrouw Lee eraan toe. Het paar verwarde de term "openingsdag" met "open dag".

Ze kunnen alleen de buitenkant bewonderen. "Die plastic panelen voor de ramen, zou dat tegen de zon zijn?", vraagt de mannelijke helft zich af. (Ja, zo blijkt.) "En wat zou er onder het gebouw zijn? Geheime tunnels?"

Zijn vrouw heeft meer aandacht voor de 'slotgracht' aan de straatkant. "Het idee is goed, maar ik zou er wat nijlganzen en Canadese eenden in hebben gedaan. En een valhek is beter dan bewakers met mitrailleurs. En het is jammer dat de adelaar is achtergebleven bij het oude gebouw."

In plaats van middeleeuwse valhekken dienen drie 'paviljoens' als entree: oost voor genodigden, zuid voor 'klanten' en west voor leveranciers. Bij de westelijke ingang staat een overdekte fietsenstalling die bij gebrek aan fietsen dienstdoet als een beschutte rookruimte.

Amerikaanse waarden

Daar staat Elzana, een Zuid-Afrikaanse aanneemster, te genieten van een sigaret en het uitzicht. "Het is net een suikerklontje", zegt ze.

Het Suikerklontje zou een passende benaming zijn, naast de Augurk en de Kaasschaaf, twee wolkenkrabbers elders in Londen. De ambassade past bij de opmerkelijke gebouwen die door de jaren heen zijn verrezen aan de zuidoever, waar in de vorige eeuw geen taxichauffeur na zonsondergang kwam. Tot de skyline behoren de Millennium Dome (tegenwoordig 02), The Shard, de London Eye en de Vauxhall Tower, een soort peuk die in de Theems is uitgedrukt.

Het Suikerklontje moet, zo leert een bordje, "Amerikaanse waarden" als democratie, vrede, welvaart en duurzaamheid symboliseren. Wie binnen geraakt, komt in een forum met een zuilengang die het geestesoog van de bezoeker moet leiden naar de Atheense democratie.

Bij de ingang heeft zich een typisch Engelse rij gevormd, maar dan bibberend, want er staat een ijskoude poolwind. "Ze hadden toch een fatsoenlijke wachtruimte kunnen voorzien met dat geld", zegt Shareem, een bankier uit New York.

Bij de oude ambassade hadden de wachten gezelschap van een gietijzeren Ronald Reagan, maar die is net als de adelaar achtergebleven. Wel staat er een beeld van een afgehakte voet. 'Modern Marriage' blijkt de naam van het kunstwerk van Simon Fujiwara.

Het had ook Special Relationship kunnen heten.