Direct naar artikelinhoud
Recensie

Ruig homodrama ‘God’s Own Country’ ontroert met plattelandsromance

Josh O’Connor (links) en Alec Secăreanu in 'God’s Own Country'.Beeld Agatha A. Nitecka

Een schapenboer leert wat liefde is in het ruige maar diep ontroerende homodrama God’s Own Country. De film wordt nu al de Britse Brokeback Mountain genoemd, en niet helemaal onterecht.

Met het klaterende geluid van braaksel dat in een wc-pot terechtkomt, maakt debuterend regisseur Francis Lee al vanaf minuut één duidelijk: dit wordt geen film voor doetjes. God’s Own Country speelt zich dan ook af op de heuvels van Yorkshire, Noord-Engeland, waar de wangen altijd ruw zijn van de koude wind.

Schapenboer Johnny (rol van Josh O’Connor) is een product van die ruige omgeving: als een ongelikte beer runt hij de boerderij van zijn kreupele vader. De zware verantwoordelijkheid die op zijn (te) jonge schouders rust, probeert hij ’s avonds te verlichten met sloten bier – vandaar zijn intieme band met de wc-pot – en nu en dan een beestachtige neukpartijtje met de eerste de beste man.

En dan staat Gheorghe (Alec Secăreanu) daar plots. Een Roemeense seizoensarbeider die een handje komt toesteken op de boerderij. Het begin van een onverwachte romance, die begint met wat vossen in de schapenstallen, maar uiteindelijk een diepe impact zal hebben op Johnny’s emotionele ontwikkeling: Gheorge leert hem dat het oké is om je kwetsbaar op te stellen, het schild te laten zakken.

Een uiterst fysieke film, die je met blozende wangen achterlaat

Met zijn groene setting en zijn viriele personages doet God’s Own Country onvermijdelijk denken aan Brokeback Mountain. Ook qua ontroering hoeft Francis Lee’s film inderdaad niet onder te doen voor die van Ang Lee. Maar toch is er een fundamenteel verschil: waar homoseksualiteit in Brokeback Mountain nog een enorm obstakel was, komt de geaardheid van de personages hier zelfs nauwelijks ter sprake. Johnny’s familie lijkt er geen reet – no pun intended, beloofd – om te geven, en ook de schapen grazen rustig verder terwijl Johnny en Gheorghe liggen te rollebollen.

Lee vertelt het allemaal met weinig woorden: de essentie zit hem in de aanrakingen – eerst hard en dierlijk, dan steeds zachter. Een uiterst fysieke film, die je met blozende wangen achterlaat. Of dat door die koude wind komt, of door de vurige passie, laten we in het midden.

‘God’s Own Country’ speelt vanaf 21/03 in de bioscoop.

Lees ook

Geselecteerd door de redactie