Sophie Straat verwoordt de onvrede die veel mensen voelen. ‘Samen in protest gaan, is een warm bad’
Interview
Met de lange song ‘Gebroken Spiegels’ betreedt de Amsterdamse artiest Sophie Straat nieuwe dimensies. Het is een veelkleurig prisma van wat er in haar generatie aan woede woelt, als scepsis maar geen hoop wil worden.
Het nummer heet ‘Gebroken spiegels’. Het duurt maar liefst 13 minuten en 22 seconden. De song kent een klassiek klinkend, verstild piano-intro, symfonische lijnen die door het Metropole Orkest worden getrokken, snel pulserende punk en rustiger vaarwater, waarin tegen beter weten in toch sprankjes hoop opdoemen.
Tenminste, zo kun je luisteren naar wat nu al de meest opvallende Nederlandstalige song is van dit jaar. Maar de ene interpretatie sluit de andere niet uit, zegt Sophie Straat (29), die het lied schreef en zong. ‘Ik wilde al langere tijd een lied maken met verschillende muziekstijlen en tekstuele spanningsbogen.’
