Jaarlijks zijn 89 miljoen meisjes en vrouwen in ontwikkelingslanden ongepland zwanger. Voorts zijn er 48 miljoen abortussen, 10 miljoen miskramen en worden 1 miljoen baby’s doodgeboren. “Als armere vrouwen in ontwikkelingslanden zwanger zijn, kan hun beperktere toegang tot gezondheidszorg en de juiste voeding complicaties opleveren voor zowel vrouw als kind”, luidt het bij de VN. Hoewel de moedersterfte er wereldwijd is op achteruitgegaan, blijft ze met 436 gevallen op 100.000 geboortes op hetzelfde niveau hangen in ontwikkelingslanden. In industrielanden is dat 12 op 100.000 geboortes.

Vicieuze cirkel

Het Bevolkingsfonds ziet in genderongelijkheid en -vooral- in de ongelijkheid van het realiseren van gelijke seksuele reproductieve rechten twee dimensies van ongelijkheid die vaak onderbelicht worden. “Beiden verklaren niet de ongelijkheid in de wereld maar ze zijn essentiële factoren die meer aandacht verdienen. Zonder actie zullen veel vrouwen en meisjes vastgeraken in een vicieuze cirkel van armoede, verminderde capaciteiten, onvervulde mensenrechten en ongerealiseerd potentieel, vooral dan in ontwikkelingslanden, waar de kloof het grootst is”, zo klinkt het.

Waar, volgens het rapport, de economische ongelijkheid tussen landen de voorbije jaren kleiner is geworden, is ze in sommige landen alleen maar groter geworden. “In zeker 34 landen is de kloof tussen 2008 en 2013 breder geworden, met een grotere stijging van het inkomen van de rijkste 60 procent van de bevolking dan de overige 40 procent”, zo staat er te lezen.

Ook wat genderongelijkheid betreft is er nog werk aan de winkel: “Uit een onderzoek van het Wereld Economisch Forum vorig jaar blijkt dat in 68 van de 142 onderzochte landen een grotere genderongelijkheid bestaat dan een jaar eerder”. Het gaat dan om ongelijkheid in bijvoorbeeld loon, onderwijs of gezondheidszorg. Ook de ongelijke toegang tot seksuele en reproductieve gezondheidszorg is hier een factor.