Bikkelharde concurrentiestrijd tussen prostituees loopt uit de hand: vechten voor elke klant

Utsopi, een vzw die fatsoenlijke leefomstandigheden voor alle prostituees in Brussel eist, luidt de alarmbel. Het aanbod aan Nigeriaanse prostituees in Sint-Joost-ten-Node is groter dan de vraag. Dat zorgt voor een bikkelharde concurrentiestrijd waarbij alle middelen worden ingezet. Ook geweld. “Gemeentebestuur en politie treden amper op en laten deze buurt liever zachtjes doodbloeden”, klinkt het.

tg

Een 23-jarig Nigeriaanse prostituee werd maandagochtend meer dood dan levend gevonden in de Rivierstraat, in de carré van Sint-Joost zoals de hoerenbuurt wordt genoemd. Ze raakte zwaargewond en liep onder meer een neusbreuk op en verschillende andere kneuzingen in het aangezicht. Ze ligt nog altijd op de dienst intensieve zorgen. De dader is nog niet gepakt en zal wellicht ook nooit gevat worden. Want er waren geen getuigen. En niemand durft te praten uit schrik. Want wie klikt, is misschien het volgende slachtoffer. En bovendien, het is weer een concurrente minder, zo redeneren de meisjes. Want zo hard gaat het er aan toe tegenwoordig. “Far West-toestanden”, zegt Marie die bij Utsopi verantwoordelijk is voor deze prostitutiebuurt in Sint-Joost-ten-Node.

© sudpresse

Over de feiten zelf kan ze weinig vertellen. Niemand zag het gebeuren. “Ze lag op de stoep. Zwaargewond. Een buurman die naar zijn werk vertrok ’s morgens vroeg, zag haar liggen. Hij dacht dat ze dood was. Gelukkig gaat het al wat beter. Maar ze zal nog een hele tijd moeten herstellen. Het voorval toont wel wat hier allemaal aan de gang is.

Wijk al lang opgegeven

“Deze buurt, aan de achterkant van het Noordstation op grondgebied Sint-Joost-ten-Node, is helemaal aan het verloederen. Het is hier vuil en onveilig. Pooiers voeren hier een schrikbewind over de meisjes. Burgemeester Emir Kir heeft deze wijk al lang opgegeven en zou niets liever willen dan dat de meisjes hier zo snel mogelijk vertrekken om plaats te maken voor betonbonzen die hier grote bouwplannen hebben. Een beetje zoals destijds is gebeurd met de prostitutiebuurt aan het Noordstation.”

Burgemeester Kir (PS) ontkent met klem dat er een soort van uitdoofscenario bestaat voor de prostitutiewijk en zegt dat alles gedaan wordt om de leefbaarheid in de wijk te verbeteren. Dat er geen politiecontroles meer zijn, noemt hij verzinsels. “We hebben duidelijke afspraken gemaakt. Onze lokale politie zorgt voor de openbare veiligheid, de federale politie werkt op de netwerken en de mensenhandel in de buurt.”

Voor gemeenteraadslid Thierry Balsat (oppositiepartij GIC) woedt er een echte bendeoorlog. Omdat het aanbod aan Nigeriaanse meisjes veel groter is dan de vraag, zien pooiers hun inkomsten dalen.

Minderjarige meisjes

De concurrentie is moordend, dat bevestigt Franz-Mauel Vandelook die specialist is Nigeriaanse prostitutie bij de federale politie. “Er zijn te veel meisjes en ze worden ook almaar jonger. Er zijn hier een 140-tal vitrines. Maar er staan ook meisjes op straat. En de jongsten, die werken in achterkamertjes. Als je een meisje betaalt, krijg je er bij wijze van spreken voor een klein extraatje een tiener bij. Of je kan ook kiezen voor een jong meisje alleen. Minderjarig of net meerderjarig. Ze werken voor belachelijk lage tarieven. Maar ze pakken natuurlijk wel het werk af van de oudere prostituees. En als die geen werk hebben en geen geld verdienen, zijn de pooiers natuurlijk boos.”

En dus zijn alle middelen tegenwoordig goed om de concurrentie uit te schakelen. Ook geweld. “Vroeger waren hier een of twee incidenten per week, nu zijn er elke dag”, zegt een agent van de lokale politiezone Sint-Joost-ten-Node, Schaarbeek en Evere.

Er is niet alleen de onderlinge strijd tussen de Nigeriaanse meisjes en hun pooiers. Er zijn ook nog de meisjes uit het Oostblok die als gevolg van het overaanbod Nigeriaanse prostituees die onder de prijs werken, minder klanten zien en ruzie krijgen met hun pooiers. Maar ook de pooiers onderling liggen voortdurend met elkaar in de clinch.

“We vragen al maanden aan politie en gemeentebestuur om orde op zaken te stellen. Maar er gebeurt niets. En daar zijn de sekswerkers de grootste slachtoffers van”, zegt Marie van Utsopi.

Volgens gemeenteraadslid Thierry Balsat, die zich het lot van de buurt en de meisjes aantrekt en er geregeld vragen over stelt op de gemeenteraad, is het van vorige zomer geleden is dat er nog eens een grote razzia is geweest in de buurt.

Voodoo

“Bij die invallen zijn toen vreselijke dingen aan het licht gekomen. Een netwerk met aan het hoofd een Nigeriaanse pooister ontfermde zich hier over de jonge Afrikaanse meisjes die naar hier werden gehaald. Er werd hen hier, zoals dat meestal gaat, een mooie toekomst beloofd. Maar na een voodooceremonie, waar de Nigeriaanse meisjes echt in geloven en waar ze bang voor zijn, worden ze in de prostitutie gedwongen en moeten ze werken tot ze hun ‘schuld’ van om en bij de 50.000 euro hebben afbetaald. Wie niet luistert, probeert te vluchten of niet genoeg klanten afwerkt, wordt hard aangepakt. En aangezien deze buurt voor de politie geen prioriteit is, worden ook de pooiers met rust gelaten. Dat de jonge meisjes voor maar 10 of 20 euro een klant ontvangen zal de pooiers een zorg wezen. Dat moeten ze gewoon maar een paar klanten extra doen per dag om de hun opgelegde dagopbrengst te realiseren. En ze moeten ook steeds meer handelingen stellen die ze zelfs niet willen. Maar de klant is koning. En als die zijn zin niet krijgt, blijft hij weg of gaan naar de concurentie.”

“Klagen doen de meisje toch niet. Of amper. Omdat ze niet durven. Want wie de pooiers niet gehoorzaamt, riskeert te eindigen zoals het 23-jarige meisje dat maandagochtend op de stoep van de Rivierstraat werd gevonden”, zegt Marie van Utsopi. “Het ergste is nog dat niemand haar kent, haar naam weet of haar mist.”