Waar wij elkaar aankijken tijdens het proosten of zwaaien ter begroeting, kan dat in Azië, Afrika of andere continenten weleens iets heel anders betekenen. Goed dus om te weten wat verschillen zijn.

Aankijken

In het Westen impliceert direct oogcontact vriendelijkheid en oprechtheid, maar veel Aziaten – vooral Japanners – vinden directe blikken aanstootgevend of soms zelfs gênant. In Europa is het gebruikelijk elkaar indringend aan te kijken bij het proosten met een drankje. Dat kan nogal confronterend en ongemakkelijk zijn voor wie dat niet gewend is.

Lachen

Een lach op het gezicht kan niet anders dan goeds betekenen, toch? Fout gedacht: in India wordt lachen geassocieerd met dommigheid en onbetrouwbaarheid. In landen waar de corruptie hoog is, kan een lach worden opgevat als oneerlijk en respectloos. In China, Japan en Korea kan een glimlach van alles betekenen: daar gebruiken ze het voor het uiten van meerdere emoties, van ongeloof tot schaamte.

(Lees verder onder de foto)

Aanraken

Een arm om de schouder, een aai over de arm, een kus ter begroeting: tekenen van vriendelijkheid, maar die kun je bijvoorbeeld in Oost-Azië maar beter laten: zoiets doe je niet, al helemaal niet bij vreemden. Hetzelfde geldt voor interacties tussen mannen en vrouwen in islamitische landen. Let wel: tussen mannen daar kan een gebrek aan contact als koud en afstandelijk worden beschouwd, en kun je dus zomaar een omhelzing verwachten.

Linkerhand

De linkerhand opsteken voor een taxi of begroeting? Bij ons heel normaal, maar in India en islamitische culturen wordt de linkerhand als onrein beschouwt, net als in sommige landen in West-Afrika zoals Ghana. Iets geven, iemand aanraken, eten of wijzen met de linkerhand wordt als beledigend beschouwd. In China zien ze het weer anders: met de linkerhand schrijven betekent daar dat je intelligent bent.

Je voeten laten zien

Andermans voeten zijn sowieso niet fijn, maar in Thailand ligt dat nog gevoeliger. Daar is het een belediging wanneer je met je zool naar iemand wijst, zelfs als dat onbedoeld gebeurt wanneer de benen over elkaar zijn geslagen. Ook in Zuidoost-Azië, Pakistan en Arabische landen zijn ze die mening toegedaan. De beste zithouding is met de voeten plat op de grond. Tikken met de voeten, zwaaien met de benen en het plaatsen van voeten op meubels wordt vrijwel overal als lomp beschouwd.

(Lees verder onder de foto)

Zwaaien

Een zwaai als groet, afscheid of aandacht: hier heel normaal, maar in sommige culturen, zoals in West-Afrika, is zwaaien voor iemands gezicht aanstootgevend. In delen van Azië en Afrika wenk je iemand door een krabbende beweging te maken met je hand naar buiten en naar beneden, in plaats van omhoog.

Buigen

Het is iets dat wij niet zo vaak doen, maar buigen is in Oost-Azië meer dan alleen een begroeting ter vervanging van het handdrukken. Het is ook een respectvolle manier van emoties uiten, zoals medeleven, felicitaties of dank. De juiste buiging maken is van belang: met rug en benen recht, buigend vanaf het middel. Mannen houden de handpalmen achter zich, vrouwen vouwen de armen voor zich. Een enkele buiging is voldoende; meer buigingen tonen bijzonder respect of verontschuldiging.