Zwerfvuil, houtkap, speedboten - het zijn permanente zorgen in natuurpark De Biesbosch

De Biesbosch doordeweeks en de Biesbosch in het weekend, het is een wereld van verschil. Op het ergste voorbereid stap ik op een zaterdagmiddag op een boot van Staatsbosbeheer, in het kader van een ‘handhavingsdag’. De vorige keer, een paar weken geleden, was het heftig geweest, vertellen Jeroen van der Werff, boswachter handhaving en Jeroen van Vliet, teamleider beheer en ecologie in de regio. De hoeveelheid zwerfvuil, het aantal snelheidsovertredingen, speedboten met waterskiërs die rakelings langs zwemmende kinderen voeren, dronkenschap, lawaaioverlast, wildkamperen, bomen rooien voor illegale kampvuren... Dat staat nog los van de activiteiten waar de handhavers door het jaar heen op stuiten, zoals wietplantages, afvaldumping en illegale houtkap. Dat zijn dan van die permanente problemen waar het natuurpark ‘van wereldklasse’ mee kampt.

De roep om meer toezicht en handhaving klinkt al jaren, bij de boswachters in het Nationale Park, maar ook bij mensen die de Biesbosch bezoeken vanwege de natuur en mensen die graag willen dat het zoetwatergetijdegebied er is voor de natuur. Drie mensen heeft Staatsbosbeheer voor handhaving beschikbaar, en dat zet weinig zoden aan de dijk, ook al omdat ze uit veiligheidsoverwegingen altijd met zijn tweeën op pad zijn. En zelfs op zo’n dag als vandaag, een gezamenlijke dag met andere buitengewoon opsporingsambtenaren en met de politie, zijn er maar drie boten op het water, verspreid over De Biesbosch.

We varen het Gat van den Kleinen Hil uit, en Jeroen van der Werff legt aan bij de officiële wildkampeerplek op het Noorder Jonge Deen. Inspecteren op kampvuren. Die zijn verboden, maar daar houden weinig bezoekers zich aan, zegt Van der Werff. En inderdaad: overal sporen van kampvuren. En gesloopte bomen, voor brandhout, precies de reden waarom kampvuren verboden zijn. Opeens besef ik dat wij, een paar dagen eerder op die andere wildkampeerplaats, ook in overtreding waren, al hadden we zelf hout bij ons. Het bordje van Staatsbosbeheer met daarop het verbod op open vuur, hadden we in gebruik als handdoekrek. Zo begint de dag met een lesje in nederigheid; de overtreders zijn niet altijd de anderen.