'Mijn voornemen voor 2019? Nog bozer worden'

© Gert Jochems

Met god, vaderland of vakbond liet hij zich niet in. Maar boos was hij wel. ‘Genoeg was genoeg. Hij wilde doorgaan tot het einde.’ Hoe Roger Borlez onder een camion sukkelde. Gesneuveld in het harnas, een geel hesje.

Filip Rogiers

dS Weekblad trekt dit weekend naar Liers, een slaapdorpje naast Herstal, op vijf kilometer van Luik. Het is de thuishaven van Roger Borlez, het gele hesje dat op vrijdag 11 januari bij een filterblokkade het leven liet onder een Nederlandse vrachtwagen. Zaterdag leest u de reportage in dS Weekblad, hieronder vindt u alvast een voorproefje.

Roger had nooit eerder betoogd of gestaakt. Op een dag heeft hij een geel hesje aan en gaat hij met zijn maten een tankstation versperren, naar Frans voorbeeld. Het gaat goed, hij krijgt er schik in. Ook België heeft nu zijn gele-hesjesbeweging, Roger ziet het ’s avonds op de televisie en de volgende ochtend in La Meuse. Hij voelt zich iemand, hij is erbij. Lang genoeg beleefd geweest.

Zijn maten moeten niet aandringen, ook bij de volgende actie staat hij er. Op zijn Facebook deelt hij een post met een citaat van een oude Amerikaanse oorlogsjournalist: ‘Heb je een natie van schapen, dan krijg je een regering van wolven.’ Deze keer hebben de hesjes postgevat op de oprit van de autostrade E25 in Visé, vlak voor de oprit naar Maastricht. Het is een weekdag, riskanter dan actievoeren voor een tankstation in het weekend. Zijn oudere en enige broer, Robert (55), zou het hem hebben willen afraden, als dat zin had.

‘Maar je veranderde mijn broer niet van gedacht’, vertelt Robert aan dS Weekblad, vier dagen na de dood van Roger. ‘Dat hij actie wilde voeren, begrijp ik. Te veel mensen hebben het moeilijk. Ze worden door het leven niet verwend. Maar daarom moet je nog geen autostrade afsluiten. Dat is onwettelijk en gevaarlijk. Roger zou zelf nooit het initiatief hebben genomen voor zoiets, maar hij was wel de eerste om een handje te helpen.’

Fat cats

Op vrijdag 11 januari 2018 staat Roger voor de derde keer al op de oprit van de autostrade. Nog scherper dan voorgaande keren, want een maand na het begin van de acties is er nog niets veranderd. De fat cats blijven fat (het berichtje dat Britse ceo’s op 3 januari het jaarloon van een gewone Brit op zak hebben, gaat rond onder de hesjes), bij Proximus staan 1.900 banen op de tocht.

Roger post op zijn Facebook de tussenkomst van Raoul Hedebouw (PVDA) over het telecombedrijf. Roger was nooit erg actief op de sociale-netwerksite, maar de jongste weken deelt hij bijna dagelijks een filmpje van het Franse protest. Op kerstdag schrijft hij: ‘Mijn voornemen voor 2019? Nog bozer worden. Hou jullie maar vast.’ Hij radicaliseert, als het ware. Zijn post over Hedebouw wordt zijn laatste. Elf januari kent een dramatische afloop, als Roger in zijn geel hesje een Nederlandse truck tegenhoudt.

‘In Frankrijk waren er al enkele doden gevallen, mijn vader is het eerste slachtoffer in België’, zegt Xavier Borlez (25). Hij zit samen met zijn zus Cathy (21) aan de keukentafel bij hun nonkel Robert. Ze zoeken foto’s en liedjes voor de uitvaart.

‘Hij is nu zo’n beetje een held voor de hesjes.’ Het klinkt gemengd. Het martelaarschap brengt hun vader niet terug. ‘Maar hij had het zeker goed gevonden dat zijn maten de strijd verder zetten. Dan is zijn dood toch niet voor niets geweest.’

Zaterdag leest u in dS Weekblad de volledige reportage over het verdriet en het verlies van de familie Borlez en de gele-hesjesbeweging.‘Hij plooide zich dubbel voor ons. Als hij er een uur extra voor moest werken, deed hij dat. Hij amuseerde zich even kostelijk als wij als we eens naar het pretpark konden.’