“Ik ben 62 en veel mensen van mijn leeftijd zijn met hun pensioen bezig. Ik niet. Ik doe heel graag wat ik doe. Ik werk voor een stuk voor De Studio en voor het platform 0090. Dat voelt voor mij niet aan als werken. Ik zie het als mijn leven dat ik gewoon wil verderzetten. Ik ben heel erg op zoek naar wat ik nog kan doen. Ik vind het nog altijd belangrijk, waardevol. Het engagement van toen ik op mijn 23ste in de culturele sector begon, is er nog steeds.”

“Ik ben nooit gaan studeren. Op een bepaald moment had ik een vriendinnetje en zij ging theater doen. En ik dacht: ik doe mee. Ik was een heel grote ‘ja’-zegger toen ik 20 was. Zo ben ik in de sector beland. Ik doe veel aan zelfstudie en dat eeuwige leren zit er nog altijd in. Ik stel me niet de vraag: ‘kan ik dat?’ Maar eerder: ‘ah, dit heb ik nog niet gedaan en dat lijkt me wel tof om te doen’.”

“En ik voel, omdat ik fin de carrière ben, dat ik dat weer aan het opzoeken ben. Het maatschappelijk betrokken blijven. Genieten van je pensioen, dat betekent voor mij dingen blijven doen die maatschappelijk relevant zijn. (jas)