Slachtoffer begrijpt niet dat verkrachter opnieuw niet naar gevangenis moet: “Ik ben bang dat hij nog levens zal verpesten”

“Ik ben verdrietig, teleur­gesteld, maar vooral boos. Ik word overspoeld door emoties sinds ik las dat hij opnieuw een vrouw heeft misbruikt. Mijn eerste reactie was om ervan weg te lopen, maar ik heb besloten toch te spreken. Voor dat andere slachtoffer, en om te verhinderen dat er nog slachtoffers zouden vallen.”

In december 2014, vlak voor Kerstmis, ging Katrien langs in de Gentse radiostudio waar J.V. (36) plaatjes draaide, omdat ze zijn printer wilde overkopen. Tijdens zijn liveshow greep hij haar vast en verkrachtte hij haar, hoewel ze tot zeven keer “Neen” riep.

Dat J.V. in januari 2016 wel schuldig verklaard werd, maar de gunst van opschorting kreeg, veroorzaakte toen veel commotie. Volgens de Gentse rechtbank had de man “de signalen fout geïnterpreteerd” en moest hij daarom geen straf krijgen. Organisaties zoals de Vrouwenraad reageerden verbolgen, en justitieminister Koen Geens (CD&V) opperde even het idee om bij ­verkrachtingszaken rechters de mogelijkheid te ontnemen een opschorting uit te spreken.

Hij werd een dier

Dinsdag werd de dj een tweede keer veroordeeld. Deze keer door de Kortrijkse rechtbank, maar opnieuw voor de verkrachting van een jonge vrouw, in mei 2018. Hij kreeg een celstraf grotendeels met uitstel: 20 maanden, waarvan enkel de maanden dat hij in voorhechtenis zat effectief zijn. De man moet zich aan een alcohol- en drugsverbod houden.

“Hij heeft me twee jaar geleden recht in de ogen gekeken, en hij heeft zich verontschuldigd”, zegt Katrien. “Hij heeft gezien hoe hij mijn leven naar de vaantjes heeft geholpen: ik volg nog altijd therapie. Hoe kan hij dit doen? Zo ­iemand is gevaarlijk.”

Maar ze is vooral boos op Justitie. Toen in 2016 de commotie over het vonnis losbrak, hield ze zich nog op de achtergrond. “Ik heb me toen niet uitgesproken, omdat ik onder de indruk was van alle media-aandacht. Door mijn geloof in de goedheid van de mens dacht ik nog dat het een eenmalige uitschuiver van hem was. Bovendien vroeg ik me, zoals elk slachtoffer, nog af of ik er zelf misschien schuld aan had.”

“Die naïviteit is afgebrokkeld, ook dankzij de therapie. Ik weet dat hij alleen de verantwoordelijkheid draagt. Hij kan zijn impulsen niet controleren. Ik heb gezien hoe hij een dier werd, en ik besefte: dit vonnis was niet eerlijk.”

“Mijn grootste vrees – dat hij het opnieuw zou doen – is nu werkelijkheid geworden. Ik heb het gevoel dat ik tekortgeschoten ben tegenover dit slachtoffer, al wéét ik vanbinnen wel dat ik ­alles gedaan heb wat in mijn macht lag.”

“De straf die hij in Gent kreeg, die was te licht. Vroeger dacht ik dat mensen opsluiten niet helpt. Nu denk ik: misschien wel. Maar hij moet doelgerichte therapie krijgen. Niet een vrijblijvende behandeling, waarbij je af en toe eens gecontroleerd wordt. Ik ben bang dat het anders nog eens zal gebeuren, dat er nog levens verpest zullen worden. Dat hij nu opnieuw een voorwaardelijke straf krijgt: welk signaal is dat aan de samenleving?”

Francis De Decker, de advocaat van J.V., wil niet reageren. “Op uitdrukkelijke vraag van mijn cliënt geef ik geen commentaar.”

Expert: “Heel wrang voor slachtoffers”

“Dit is een moeilijk signaal voor alle slachtoffers”, zegt Liesbeth Kennes, expert inzake misbruik en auteur van het boek ‘Alleen ja telt’. “Niet iedereen die slachtoffer wordt van seksueel misbruik durft de stap te zetten om aangifte te doen. Wie dat wel durft, moet daarna nog een hele beproeving doorstaan. Het onderzoek, de procedures, om daarna vaak door de advocaat van de verdediging de grond ingeboord te worden. Een slachtoffer doet dit ook voor de samenleving, opdat het niet opnieuw zou gebeuren. Als je dan te horen krijgt dat een dader geen strenge straf krijgt, en twee jaar later zelfs opnieuw dezelfde feiten kan plegen, dan is dat heel wrang. ”

“De wetgeving is goed, maar de toepassing schiet tekort. Zo moest deze man al van de rechter in beroep hulp zoeken voor zijn drank- en drugsprobleem. In het nieuwe vonnis wordt hem nu een alcohol- en drugsverbod opgelegd, blijkbaar omdat dit nog altijd een rol speelde. Dan kan je je afvragen op welke manier hij werd opgevolgd.”