Gieten, Boom, Ruddervoorde, Gavere-Asper: vier van de acht Superprestigemanches waren voor vandaag al gereden. Telkens stond Mathieu van der Poel op het hoogste schavotje. Op het spectaculaire parcours in Zonhoven, met haar legendarische zandkuil, vond Van der Poel weer een parcours op zijn maat. Doordat de zandduinen aan het parcours hier en daar nog onder een laagje verse sneeuw bedekt waren, werd het cyclocrosswereldje zelfs even ondergedompeld in een kerstsfeer.

Kerstmis mag dan wel aanstaande zijn, Mathieu van der Poel deelt zelden cadeautjes uit. Ook vandaag niet. Samen met broer David en teamgenoot Tom Meeusen trok de maestro van de cyclocross al meteen op avontuur. Het Corendon-trio bleef een halve ronde samen, daarna achtte Mathieu van der Poel zijn moment gekomen: Meeusen en de tweede Van der Poel moesten onherroepelijk lossen.

Wie dacht dat Van der Poel zichzelf misschien toch één keer overschat had, kwam bedrogen uit. Na drie ronden bedroeg het gat al 38 (!) seconden. Wout van Aert zette zich door in de achtergrond, met Toon Aerts die even later ook kwam aansluiten. Voorin stoomde Van der Poel intussen door: met nog een kwartier cross te gaan had hij al een voorsprong van één minuut te pakken. In de voorlaatste ronde bewees de Nederlander echter dat ook hij maar een mens is: hij duikelde in een bocht even over zijn stuur. Gelukkig zonder erg.

In de achtergrond viel er ook een val te noteren. Toon Aerts ging tegen de grond en kreeg te maken met materiaalpech. Voor Van der Poel was het echter genieten: hij kwam solo over de meet, voor Van Aert.