OM eist 6 jaar cel tegen 'neparts' Ron O. voor seksueel misbruik twaalf vrouwen

Volgens officier van justitie Janne Kerkhofs komen die onderzoeken neer op 'seksueel binnendringen' oftewel verkrachting. 'Hij heeft het vertrouwen van de vrouwen en hun lichamelijke integriteit op grove wijze geschonden', aldus de aanklager.

Advocaat Caspar Jansen pleitte voor vrijspraak omdat er geen sprake was van dwang of geweld en omdat de inwendige onderzoeken 'geen seksuele motieven hadden'. Zijn cliënt was gefascineerd door het menselijk lichaam en de medische wetenschap, aldus de raadsman. Hij deed aan zelfstudie, had een laag zelfbeeld en wilde zich belangrijker voordoen dan hij was.

'Het worden van arts werd steeds meer een obsessie voor hem', aldus Jansen. Hij heeft de vrouwen weliswaar misleid, maar daarmee heeft hij nog geen zedenmisdrijf gepleegd. Het OM maakt er ten onrechte 'een gruwelijke zedenzaak' van, aldus de advocaat, maar het is volgens hem helemaal geen zedenzaak.

'Boedha-knuffeltype'

Ron O., een behoorlijk gezette man die door een van de vrouwen ook wel omschreven werd als 'Boeddha-knuffeltype', was eerst milieuonderzoeker bij het ministerie van Defensie, later bij Binnenlandse Zaken. Hij is inmiddels ontslagen als rijksambtenaar. Hij was ook een gecertificeerd sportmasseur die zijn diensten aanbood bij een fitnessclub in Tilburg. Daar ontmoette hij ook de meeste vrouwen, aan de bar van HealthCity.

Volgens het OM ging hij heel geraffineerd en manipulatief te werk. Hij won het vertrouwen van de vrouwen, met enkelen was hij zelfs bevriend. Hij deed massages aan huis. Later vroeg hij hen ook mee te doen aan medische onderzoeken waarvoor ze geld konden krijgen. Hij deed zich voor als legerarts of militair arts, dan weer als basisarts of onderzoeksarts.

Hij schermde met contacten bij het UMC (Universitair Medisch Centrum  Utrecht), waar hij stage zou lopen. Ook vertelde hij iemand dat hij was afgestudeerd aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij deed overkomen alsof het UMC de medische onderzoeken bekostigde, maar in werkelijkheid betaalde hij de vrouwen uit eigen zak voor borst-, vaginaal of anaal onderzoek.

Verbazing en irritatie

Hij deed uitstrijkjes in de vagina en anus met een wattenstaafje. Ook ging hij volgens sommige slachtoffers met zijn wijs- en middelvinger naar binnen. Hij deed bekkenbodemonderzoek, soa-testen en bij één vrouw zelfs een HPV-onderzoek (naar baarmoederhalskanker). Volgens het OM stelde hij zelfs een van de vrouwen 'een orgasmeonderzoek' voor, maar zover is het nooit gekomen.

Tijdens de zitting konden de rechters hun verbazing en irritatie bij vlagen niet verbergen. Ron O. erkende wel dat hij grenzen had overschreden, maar ontkende dat daarbij enig seksueel motief in het spel was geweest. Hij zei dat hij de jonge vrouwen wilde helpen, die krap bij kas zaten, en wat geld wilde toestoppen - de ene keer 80 euro, dan weer 100 euro.

'Maar waarom deed u dan uitgerekend inwendig onderzoek in vagina en anus bij vrouwen?', vroeg een van de rechters. 'Uit interesse', antwoordde Ron O. 'Het is doorgeslagen.' Hij ging zichzelf steeds meer als arts zien. Het was een waanidee, gaf hij toe, maar het werd niet tegengesproken en het werd steeds groter. 'Ik wist niet meer hoe ik het moest stoppen.'

Volgens de psycholoog en psychiater die hem onderzochten, is hij volledig toerekeningsvatbaar. Ze hebben geen ziekelijke of seksuele stoornis bij hem geconstateerd. Wel heeft hij een laag zelfbeeld. 'Het was een hunkering om gezien te worden', zo citeerde de rechtbankvoorzitter uit de rapportages. 'Hij is een dubbelleven als arts gaan creëren om het minderwaardigheidsgevoel te compenseren.'

In de rechtszaal zaten meerdere slachtoffers die gebruikmaakten van hun spreekrecht. 'We voelen ons echt belazerd', zei Peggy, die al 25 jaar bevriend was met Ron O. en later ook met diens vrouw. 'Je moet je schamen. Je hebt meisjes en vrouwen misbruikt voor eigen genot door jarenlang doktertje te spelen.'

Zij kreeg argwaan toen O. eind 2015 voorstelde om tegen betaling ook inwendig onderzoek te doen bij haar nichtje van 18 en haar vriendin. 'Ze zou daar 250 euro voor krijgen', vertelde ze. Haar partner informeerde vervolgens bij het UMC of ze hem kenden - het antwoord was negatief.  'Toen gingen alle alarmbellen rinkelen', aldus Peggy.

Ze deed in november 2015 als eerste aangifte. Daarna volgden al snel meer aangiften. O. werd medio maart 2016 aangehouden en zat 191 dagen in voorlopige hechtenis. Hij werd afgelopen september vrijgelaten, maar kreeg wel een contactverbod en een enkelband om.

'Ik heb niemand kwaad willen doen', zei O. in zijn laatste woord. 'Ik heb er enorme spijt van.' Wegens de 'complexiteit van de zaak' doet de rechtbank pas op 7 november uitspraak.