Evenepoel kwam twee weken geleden zwaar ten val in de Ronde van het Baskenland. Onze landgenoot brak zijn sleutelbeen en schouderblad, waardoor hij meteen een kruis mocht maken over zijn ambities in de Ardennenklassiekers. Een serieuze streep door de rekening dus, al mag hij naar eigen zeggen niet klagen. “Mijn lichaam geraakt stilaan hersteld en elke dag heb ik ook minder pijn”, vertelde hij aan Communications Manager bij Quick-Step Phil Lowe. “Vooral tijdens de eerste week na de val had ik heel veel pijn, maar vanaf het begin van de week heb ik opnieuw rustig en pijnloos kunnen slapen. Ik heb ook wat fysio-oefeningen gedaan, zodat mijn spieren niet te laten stoppen met werken. Buiten fietsen lukte mede door het slechte weer nog niet, maar vanaf maandag mag ik opnieuw op de rollen trainen.”

Op de kamer met Roglic

De dag na de zware crash analyseerde de Belgische kampioen al de beelden. “Als je goed kijkt naar de beweging van mijn fiets, zie je duidelijk dat ik de verkeerde lijn koos en op het hobbelige gedeelte van de bocht terechtkwam en de controle verloor. Ik verloor de tractie en remde uit angst om uit de bocht te vliegen. Daarna ging ik helemaal naar links en sprong ik over die duiker. Alles ging zo snel en het volgende moment kom ik recht en probeer ik mijn sleutelbeen te ondersteunen. Op slow motion-beelden lijkt het makkelijk om de controle te bewaren, maar op beelden vanuit de helikopter is dat totaal niet zo. Het was ook een gevaarlijke afdaling, want af en toe zag ik op mijn fietscomputer de snelheid: 80 à 81 kilometer per uur.”

“Primoz Roglic lag naast me in het ziekenhuis in Vitoria Gasteiz, dus hem heb ik wel even gesproken”, gaat Evenepoel verder. “Jonas Vingegaard heb ik woensdag ook een berichtje gestuurd. Bij de andere jongens heb ik gewoon de social media in de gaten gehouden om te weten hoe het met hen ging. Naar omstandigheden gaat het met iedereen goed, gelukkig.”

Champions League

Evenepoel liep dus een gebroken sleutelbeen op, een gangbare blessure bij wielrenners, die vaak onderschat wordt. Ook bij Evenepoel zelf. “Voor de blessure was ik altijd iets te positief over een gebroken sleutelbeen, maar nu niet. Het is absoluut niet de makkelijkste blessure als renner en ik hoop dan ook dat mijn collega-wielrenners en ik hoop dat mijn collega’s niet hetzelfde moeten meemaken. Het is niet mijn eerste zware blessure (Evenepoel viel bijvoorbeeld al heel zwaar in de Ronde van Lombardije in 2020; nvdr.) en die ervaring heeft me geleerd dat ik niet te snel mag gaan. Die hielp juist om rustig te herstellen, vooraleer ik op de fiets kroop. Nu ben ik wat meer relaxed en probeer ik te genieten van mijn mid-season break.

Een onverwachte mid-season break dus voor Evenepoel, die genoten heeft van zijn tijd met zijn familie en vrienden. “Vorige week woensdag vierde ik samen met Oumi het einde van de Ramadan en heb ik ook veel voetbal gekeken. Vooral Champions League en de wedstrijd van Anderlecht zondag. Daarnaast heb ik ook veel geslapen, minigolf gespeeld en ook koers gekeken. Ik ben niet iemand die niet kijkt, als ik onverwacht niet kan meerijden.”

Welke Ardennenklassieker deed dan het meeste pijn om naar te kijken? “De Amstel Gold Race”, is Evenepoel duidelijk. “Ik ging daar sowieso in een goede vorm aan de start staan en was ook zeer ambitieus. De Waalse Pijl zeker niet, als je ziet wat daar allemaal gebeurd is.”