In het begin van de partij voelden we de druk wel”, begint een dolgelukkige topschutter Kevin Dufraing zijn analyse. “Maar we scoorden snel twee keer (waaronder de 0-2 van Dufraing vanop de stip, red.) en daarna ging het vanzelf. We wisten wat ons te doen stond en we hebben dat ook gedaan.”

Talrijk aanwezige supporters

De spelers van Wechelderzande stonden er allesbehalve alleen voor in hun titelwedstrijd. Hun supporters waren talrijk meegereisd. “Er was heel veel volk ja”, bevestigt Dufraing. “Ik denk dat er wel 400 supporters van ons naar Westmalle waren afgezakt. Naast twee bussen waren er ook nog veel auto’s en mensen met de fiets afgezakt om ons te komen aanmoedigen. De sfeer was dan ook geweldig. Ik had gehoord dat het al van 1957 geleden was dat Wechelderzande nog eens kampioen is geworden. Dit is dus echt wel een historische titel.”

Inhaalbeweging

Wechelderzande heeft de titel zeker niet cadeau gekregen. Rood-zwart zat een lange tijd in het zog van concurrent Grobbendonk, maar haalde het verschil uiteindelijk toch op. “Op een bepaald moment stonden we zeven punten achter en zag het er zeker niet goed uit”, aldus Dufraing. “Maar we zijn er blijven in geloven en dat heeft geloond. Toen we in de topper tegen Grobbendonk uit een verloren situatie terug zijn gekomen, kregen we wel een boost. Maar dan nog moesten zij zelf punten laten liggen in hun wedstrijden. Toen dat dan vorige week gebeurde, was het kot hier te klein. En dan konden we vooruit blikken naar vandaag (zondag, red.).”

Na de wedstrijd barste het feestje los. “Het gaat echt een uitbundig feest worden, dat heb ik nu al door (lacht). Ik weet niet hoe lang het geleden is dat Wechelderzande nog in derde provinciale gespeeld heeft. Iedereen is dolgelukkig met deze prestatie en dat mag dan ook gevierd worden, het was een lang en spannend seizoen”, besluit de topschutter.