© Photo News
STANDPUNT. Charles Michel verdient beter dan deze knullige exit
Het werd een einde in mineur voor premier Charles Michel dinsdagavond. Niet alleen de oppositie, maar ook één van de twee overgebleven coalitiepartners van zijn al fors verkleinde regering hadden hem laten vallen. Open Vld klapte niet na zijn toespraak van de laatste kans.
Die toespraak was een nooit geziene handreiking van de leider van een centrumrechtse minderheidsregering naar de linkse oppositie om samen nog enkele maanden een centrumlinks beleid te voeren. Bijna een uur hield Michel zijn spagaat vol, met één voet nog in het rechtse regeringsakkoord, met de andere spartelend op zoek naar linkse steun. Het was politiek ballet van de bovenste plank, en ook balanceren op een dun koord van geloofwaardigheid. Na vier jaar even van fundamentele koers veranderen, krijg het maar eens uitgelegd.
Bij momenten klonk het toch nog bijna overtuigend.
Naar verluidt gaf Groen Michel ook nog enig krediet, terwijl sp.a en PS het meteen te min vonden. Toen Open Vld-voorzitter nog eens twitterde dat het beleid zoals het was dapper moest worden voortgezet, was het voorbij.
Nooit echt een plan
Pijnlijk duidelijk is dat Michel en zijn coalitiepartners na het vertrek van N-VA nooit echt een plan hadden. Gisteren viel de premier finaal door de mand toen bleek dat zijn ultieme poging niet grondig was doorgesproken met oppositie en ook niet met de regeringspartners. Zelfs binnen de MR waren er naar verluidt verbaasde reacties.
De man uit Waver verdient beter dan deze knullige exit. Vier jaar lang was hij de onberispelijke intendant van zijn regering. Diverse keren werd voorspeld dat zijn ploeg niks meer gedaan ging krijgen, elke keer kon hij de Vlaamse kemphanen, vooral N-VA en CD&V, toch weer tot een vergelijk brengen. Zo spectaculair als de tax shift in het begin, zeg maar een historische belastingverlaging voor particulieren en bedrijven, werd het niet meer, maar er werden nog knopen doorgehakt. Michel liet de emotionele uithalen en scherpe uitvallen aan de Vlaamse partijen, hij was de technocratische bemiddelaar. Hij werd pas geveld door de ongelukkige timing rond het migratiepact, waarvoor hij zich al had geëngageerd toen de N-VA de politieke lading ervan nog niet in de gaten had. Op de afwikkeling van die crisis kreeg Michel nooit controle. De Franstalige kiezer gaat hem volgens de peilingen ook niet bedanken voor zijn inspanningen. Hij verdient beter. Il mérite mieux.
