Parket houdt 20 Limburgse ‘homegrown terrorist fighters’ in de gaten

Na de eerste terroristische aanslag in Parijs belandden 140 dossiers op het bureau van Cedric Stuyck. Na de aanslagen in Brussel waren er dat ongeveer 250. “Een 180-tal Limburgers belandden in het begin op de lijst van het Coördinatieorgaan voor de dreigingsanalyse (OCAD). Die lijst is gebaseerd op een toevloed aan informatie na de aanslagen, onder meer door meldingen van ongeruste burgers. Later werd de lijst door OCAD herbekeken. Bepaalde categorieën van te volgen personen en namen werden geschrapt, zodat de lijst ook voor Limburg minder lang werd. Sinds anderhalf jaar zien we vanuit Limburg geen vertrekkers meer omdat IS forse verliezen begon te lijden in Syrië. We krijgen sindsdien wel af te rekenen met een ander fenomeen: de homegrown terrorist fighters. Dat zijn jongeren die veel sympathie hebben voor IS, niet van plan zijn om naar de conflictgebieden te gaan, maar hun aandacht richten op Europa en daar mogelijk aanslagen plannen. Van hen gaat de grootste dreiging uit, net als van de teruggekeerde strijders. Ze worden aangezet om in eigen land aanslagen te plegen, met welke wapens dan ook: mensen aanvallen met messen of met voertuigen op voorbijgangers inrijden.”

Task Force

Wie zijn deze homegrown terrorist fighters? “Het zijn meestal jongeren tussen 20 en 25 jaar, eenlingen of lone wolves die door kansarmoede, discriminatie, racisme, criminaliteit of problematische gezinssituaties gemakkelijk te beïnvloeden zijn. Ze radicaliseren onder meer door de IS-propaganda die ze online vinden. De databank HTF (Homegrown Terrorist Fighters) is nog maar pas wettelijk opgericht. Daar zijn nog geen personen in opgenomen, maar Task Force Radicalisme Limburg (TaFoRaLim) heeft al 20 Limburgers aangemeld om in de databank te laten zetten. OCAD moet hieromtrent nog een beslissing nemen, maar dat twintigtal wordt uiteraard nog altijd strikt opgevolgd.”

Die opvolging gebeurt in Limburg onder meer maandelijks in de Task Force Radicalisme Limburg. Partners bespreken er samen de toestand rond radicalisme en terrorisme. “Na de aanslagen in Parijs en Brussel steeg het aantal dossiers”, gaat Stuyck verder. “Mijn collega Tanja Vliegen en ikzelf kregen een enorme instroom van informatie. Na verloop van tijd stabiliseerde het aantal dossiers. Momenteel volgen we de foreign en homegrown terrorist fighters aandachtig op. Het zijn er in totaal een 40-tal, al fluctueert dat nogal. Als iemand van de lijst verdwijnt, dan blijven we hem nog zes maanden strikt opvolgen. Maandelijks bespreken we alle ontvangen informatie, we taxeren en beoordelen het risico en overleggen welke maatregelen moeten genomen worden. Dat kan gaan om het openen van een gerechtelijk dossier, het voorstel tot opname in één van de databanken, het overmaken van de informatie aan het LIVC, de lokale integrale veiligheidscel. We kunnen ook kiezen voor een ‘aanklampende aanpak’ waarbij de persoon in kwestie regelmatig wordt opgezocht. Indien effectief terroristische feiten werden gepleegd, wordt het dossier voor verdere behandeling overgemaakt aan het federaal parket.”

Het LIVC, de lokale integrale veiligheidscel, is in elke gemeente actief. Het is een lokaal overlegplatform met burgemeester, lokale politie, preventiediensten en sociale diensten. “Die cel gaat over de preventieve aanpak van mogelijk radicaal gedrag. Indien blijkt dat radicaal gedrag gewelddadig dreigt te worden, wordt de Task Force ingelicht. Zo hebben we een vrij duidelijk beeld van de personen die we opvolgen.”