Direct naar artikelinhoud
VerkiezingenHet Grote Debat

Het Grote Debat: ‘De Wever lijkt vandaag wat minder zeker van zijn zaak dan vijf jaar geleden’

'Het Grote Debat’.Beeld VRT

De Morgen-hoofdredacteur Bart Eeckhout keek naar Het Grote Debat.

Met Het Grote Debat op één werd de kiescampagne zaterdagavond afgesloten op de manier waarop ze de hele tijd gelopen heeft. Nerveus over en weer golvend, maar ook virtueel. Want die ene fundamentele vraag bleef alweer ongesteld: wie gaat dat feestje betalen?

Wie alle vorige tv-debatten – en mijn god, wat waren het er weer ontelbaar vele – gemist heeft, kon zaterdagavond nog perfect inpikken bij het allerlaatste Grote Debat van de VRT. Wie daarentegen de campagne gevolgd had zal niks nieuws gehoord hebben.

Zo’n debat was het dus, met zes doodvermoeide partijvoorzitters (Peter Mertens van de PvdA was niet uitgenodigd, want geen gekozene in Vlaanderen tot dusver) die elkaar routineus met de voornaam aanspreken bij het uitwisselen der debatfiches. Ze hebben elkaar de voorbije weken dan ook vaker gezien dan hun geliefden.

Het debat liet zich lezen als een kernachtige synthese van 1 maand kiescampagne. Afgetrapt werd met het thema klimaat. Dat bleek slechts een voorwendsel om het na een minuutje of vijf toch maar weer bijna uitsluitend over de groene plannen met de salariswagens te hebben. Meyrem Almaci onderging lijdzaam. Bakens verzetten op het thuisthema ‘klimaat’ zit er voor Groen al een tijdje niet meer in. Verzuring in de kuiten in volle eindsprint? Zondagavond weten we meer.

Het is een eerste opmerkelijke trend in deze campagne: als het over klimaat gaat, gaat het eigenlijk over belastingen. Het is meteen ook de enige keer in de campagnedebatten dat het over belastingen is gegaan. Over begroting en financiën voorts geen woord. Open Vld bijvoorbeeld belooft een belastingverlaging van een miljard of vier, vijf. Hoe dat te rijmen valt met het dempen van een begrotingsput van 7 tot 11 miljard: geen idee, maar ook geen thema.

Die afwezigheid van budgettaire ernst heeft op de hele campagne gewogen. Voorstellen, het ene nog prikkelender en duurder dan het andere, werden feestelijk de lucht in geschoten. Alsof iedereen besefte dat het nu nog kon, want vanaf maandag zeker niet meer.

Wel weer prominent in het debat: migratie en de strijd op rechts tussen N-VA en VB. “Paljas”, had N-VA-voorzitter Bart De Wever zich in het VTM Nieuws laten ontsnappen ten aanzien van zijn VB-rivaal Tom Van Grieken. Wat zullen we zeggen? Niet netjes, maar begrijpelijk?

Bij Ivan De Vadder bleef het rechtse duel hoffelijker. Voor conclusies is het nog 24 uur te vroeg, maar als u het ons echt nu vraagt, dan lijkt De Wever vandaag wat minder verheven en zeker van zijn zaak als vijf jaar geleden. Zondagavond weten we meer.

En dan moesten de pensioenen nog komen, een spekglad dossier voor de meerderheidspartijen. Zowaar Wouter Beke (CD&V) wist nog het felst tegen te prikken tegen thuisspeler John Crombez, maar die bleef trouw op zijn dieprode lijn. Wordt de sp.a de verrassing van de verkiezingsavond? Zou kunnen, maar evengoed blijken zulke voorspellingen  gewoon ‘gazettenpraat’ te zijn en kijken Crombez & co toch weer aan tegen een nieuw historisch dieptepunt. Zondagavond weten we meer.

Toen het tijd was om naar huis te gaan, schuifelden de leiders van N-VA, CD&V en Open Vld opvallend lieflijk naar elkaar toe. Het overleven van hun ‘Zweedse’ coalitie is dan ook wat écht op het spel staat. “Ze willen graag samen verder doen”, besloot Meyrem Almaci. Toch even afwachten wat de kiezer ervan maakt.

Zondagavond weten we meer.