Californicatie is niet voor iedereen een droom
Derk Jan Eppink werkt in New York bij de conservatieve denktank London Policy Center. Zijn wisselcolumn met Sammy Mahdi verschijnt wekelijks.
Tijdens de verkiezingscampagne omschreef Donald Trump Brussel als ‘hellhole’, maar hij kwam er later vrolijk op bezoek voor de opening van het NAVO-hoofdkwartier. Vorig week was ‘shithole’ de gevleugelde term, speciaal bedoeld voor Afrika en Haïti. De rel ging uiteraard de hele wereld rond. Maar deed zijn woordgebruik veel afbreuk bij zijn achterban? Dit is het jaar van Congres-verkiezingen. Een belangrijke test voor Trump. En voor de Democraten.
Veel nieuwkomers die in de Verenigde Staten de American Dream zoeken, komen niet uit landen van melk en honing. Er is wel wat mis, maar voor een Amerikaanse president is de term shithole ongepast. In Washington bleef de rel sidderen met de vraag of Trump het woord shithole had gebruikt.
Dick Durbin, Democratisch senator uit Illinois, beweerde dat na overleg van Republikeinen en Democraten met Trump over immigratie. De Republikeinse senatoren Perdue (Georgia) en Cotton (Arkansas) spraken het tegen. Republikeins senator Lindsay Graham (South Carolina) kon het zich niet herinneren.
Graham sprak overigens ooit zelf over hellholes om landen van herkomst te typeren. Durbin heeft ook een reputatie van onzorgvuldig citeren. In 2013 beweerde hij dat Republikeins Congres-voorzitter John Boehner tegen president Obama zei: "Ik kan er niet tegen naar u te kijken." Het Witte Huis ontkende dat.
De waarheid maakt niet meer uit. Shithole heeft zijn werk gedaan. Aanvankelijk werd Trump afgeschilderd als ‘landverrader’, omdat hij zou hebben samengezworen met Rusland. Bewijs ontbreekt vooralsnog. Na publicatie van het boek Fire and Fury stelden Democraten dat Trump ‘mentaal ontoerekeningsvatbaar’ was, maar volgens de lijfarts van het Witte Huis is Trump kerngezond. Na de bewering van Durbin klinkt: Trump is een racist.
De waarheid maakt niet meer uit. Shithole heeft zijn werk gedaan
Daarmee zit in Amerika het spel op de wagen. Sommige Democratische Congres-leden melden zich af voor Trumps State of the Union op 30 januari.
Belangrijker dan de rel op zich is de achtergrond ervan: immigratie. Democraten zijn pro-immigratie en willen de legalisering van de 690.000 ‘Dreamers’, jongeren die ooit met hun ouders illegaal naar Amerika kwamen.
Zij kregen een tijdelijke status. Democraten willen hen een traject naar Amerikaans burgerschap bieden, Republikeinen enkel een verblijfs- en werkvergunning. De Republikeinen zijn onderling verdeeld tussen hardliners die de Dreamers liever uitzetten en gematigden die arbeidsmigratie zien als een middel voor lagere loonkosten. De kloof tussen Democraten en Republikeinen is ideologisch groot.
Daarom stelde Trump een pakket voor. De federale overheid heeft vrijdag een uitgavenwet nodig om te blijven functioneren. Een shutdown is niet populair. Het Congres moet instemmen. Trump wil ook afspraken over de muur, waarvan de bouw in 1993 al begon onder president Bill Clinton. Inzake immigratie wil hij af van de visumloterij en van gezinshereniging. De Democraten willen graag de nieuwe uitgavenwet, maar niet de rest. Zij zien immigratie als een bron van nieuwe kiezers, nu de arbeidersklasse naar Trump overliep.
Het liefst zien de Democraten in Amerika dezelfde demografie als in Californië nu. Twee derde van de latino's stemt Democratisch. Republikeinen remmen die immigratie dus liever af; Democraten willen meer. 'Californicatie' (vrij naar een nummer van Red Hot Chili Peppers) is met andere woorden niet voor iedereen een droom. Voor de Republikeinen, en vooral de achterban van Trump, is het een schrikbeeld.
President Trump is voor een permanent recht op verblijf met green card. Maar zonder uitzicht op nationaliteit. Hij surft op de sfeer, die anti-immigratie is. De Dreamers mogen hier nog net aan boord blijven.