Lachen met minderheden? Geubels kan het (omdat hij zo'n lieve mens is)

Mag je zomaar met alles lachen? Een interessante discussie. De afgelopen twee maanden alleen al veroorzaakten drie grappenmakers een zogezegde hetze. Jonas Geirnaert met een mop over een zuurgooier in De Slimste Mens, Xander De Rycke over James Cooke in zijn mediaconference Houdt Het Voor Bekeken en Sorry voor alles-bedenker Kamiel De Bruyne over voormalige popster Kim Kay op zijn persoonlijke YouTube-kanaal.

Niet de onderwerpen van die grappen bonden de kat aan de bel. Wel een ‘opmerkzame’ krantencollega die meteen naar de telefoon greep om die zogenaamde slachtoffers om een reactie te vragen. Altijd was er wel iemand die "niet opgezet" was met of "aanstoot" nam aan een of andere uitspraak. Clickbait: gegarandeerd.

Een lieve mens

Dat humor een moeilijk beestje is, weet ook Philippe Geubels. Daarom wil hij voor Taboe die grijze zone verkennen. Niet gratuit, maar met ervaringsdeskundigen. Mensen die in andere omstandigheden meteen door zo’n krantencollega gebeld worden. Het zondagavondprogramma zoekt het midden tussen human interest en comedy, twee moeilijk te rijmen vertelvormen die gecombineerd wel erg fris binnenkomen.

Voor elke aflevering trekt Geubels met een handvol kwetsbare zielen naar een vakantiehuis in Westouter. Deze week waren dat mensen met een fysieke beperking. Vertrekken doet hij vanuit de voorspelbare grappen, maar hij durft ook de grenzen van het humorfatsoen op te zoeken. En wanneer het onhandig wordt, laten de makers dat gewoon zien.

De basis van het programma zijn de gesprekken, in groep of individueel, met de potentiële gedupeerden van Geubels grappen. Die quasi minireportages gaan verder dan humor, ze vertellen het verhaal van de gasten. Prachtig en sereen in beeld gebracht door Een kwestie van geluk-reportagemaakster Kat Steppe. 

Geubels stelt zich op als een luisterend oor, stelt regelmatig dé vraag die recht naar de essentie peilt. En dat levert vaak ontroerende momenten op. Zo zit Ken in een rolstoel, na een ongelukkige val van een trampoline. "Je hoort vaak op café mensen zeggen: als ik ooit in een rolstoel geraak, dan hoeft het voor mij niet meer", werpt Geubels hem voor de voeten. Of hij vraagt bloedserieus aan Hendrik - geboren met dwerggroei - of hij zoekt naar een vrouw die ook dwerg is. Je moet geen comedian zijn om daarmee weg te komen. Gewoon een oprecht geïnteresseerde, lieve mens aan wie je je verhaal wìl doen.

Tegelijk doet de gastheer zijn gasten heropleven, zonder er té expliciet naar te hengelen. Manon werd anderhalf jaar geleden aangereden op haar brommer, waardoor ze deels verlamd raakte en haar stem veranderde. Vooral dat laatste ligt gevoelig, daarover mogen geen grappen gemaakt worden. Tijdens een bijzonder ontroerende scène doet Geubels Manon besluiten dat ze best een doorzetter is. Na een lange pauze glimlacht hij: "En ik heb wél een schoon stem." Het meisje denkt even dat hij over zichzelf spreekt, tot hij fluistert: "Dat moogt ge ook zeggen." Prachtig.

Weg met de "mijn vrouw"-moppen

Uiteraard - dat is het hele punt - wordt er ook gelachen. Zo viel Thibaut al slaapwandelend uit een raam op de zevende verdieping van een hotel. Zijn been werd afgezet. "Weet je waar dat been nu is", wil Geubels weten. "Ik heb dat mopje ook al gemaakt", zegt Thibaut de komiek op zijn plaats.

Die week aan zee is een soort vooronderzoek dat moet uitmonden in een complementair humorluik. Ergens halfweg het programma zit een wat absurd verborgen camerastukje, waarin de gasten nietsvermoedende passanten confronteren met zelfspot. Die grappen waren iets te voor de hand liggend, en voegden weinig toe aan het hybride format. 

Want uiteindelijk, gemonteerd als een soort rode draad in het programma, vat Geubels het taboe van de week samen in een soort comedyshow. Opgenomen in NTGent, met zijn gasten en een zaal vol lotgenoten. De grappen van Geubels zijn typisch Geubels. Het is een eenvoudig soort humor, netjes opgebouwd vanuit een schijnbaar normale situatie, opgebouwd richting een snelle, efficiënte lach. En meestal werkt dat. Al was het maar omdat de intussen versleten moppen over zijn vrouw binnen dit format redelijk onmogelijk zijn geworden. 

Met Taboe combineert Eén twee van haar pijlers: warme en geestige televisie. Op zondagavond zitten ze weer even gebeiteld.

Taboe, elke zondag om 20.25 uur op Eén, te herbekijken op vrtnu.be